Philippe Perrin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Perrin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1963
Meknes

Narodowość

francuska

Funkcja

specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

13 dni, 20 godzin i 35 minut

Liczba spacerów kosmicznych

3

Czas spacerów kosmicznych

19 godzin

Misje

STS-111

Stopień wojskowy

pułkownik

Wyuczony zawód

pilot doświadczalny, pilot wojskowy

Strona internetowa

Philippe Perrin (ur. 6 stycznia 1963 w Meknesie) – francuski astronauta i pilot doświadczalny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość spędził w Awinionie, w 1985 ukończył Ecole Polytechnique w Paryżu, w 1993 uzyskał licencję pilota doświadczalnego w École du personnel navigant d'essais et de réception, a w 1995 certyfikat pilota linii lotniczych. Po ukończeniu politechniki służył w marynarce wojennej, gdzie szkolił się z nawigacji i pilotażu, spędził 6 miesięcy na Oceanie Indyjskim. W 1985 wstąpił do francuskich sił powietrznych, w 1986 został pilotem wojskowym, służył w centrum lotów doświadczalnych w Bretigny, a 1987–1991 w bazie lotniczej w Strasburgu. Jako pilot myśliwca Mirage F1 otrzymał przydział do misji w Afryce i w Arabii Saudyjskiej. Został odznaczony Médaille d'Outre-Mer (za udział w zadaniach bojowych w wojnie w Zatoce Perskiej w 1991) i dwa Médaille de la Défense nationale. Ma stopień pułkownika francuskich sił powietrznych.

Kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

30 lipca 1990 został wyselekcjonowany jako kandydat na astronautę. W roku 1992 po skierowaniu przez Francuską Agencją Kosmiczną przechodził dwumiesięczne szkolenie w Gwiezdnym Miasteczku koło Moskwy. Następnie służył w bazie lotniczej w Dijon jako starszy oficer operacyjny, a od 1995 ponownie w Bretigny. Brał udział w 26 misjach bojowych. Ma wylatane ponad 3000 godzin na ponad 30 typach samolotów. W lipcu 1996 został skierowany do Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona, gdzie przechodził dwuletnie szkolenie. Od 5 do 19 czerwca 2002 był specjalistą misji STS-111 trwającej 13 dni, 20 godzin i 35 minut. Wykonał wówczas trzy kosmiczne spacery trwające łącznie 19 godzin.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]