Pius Franciszek Boreyko

Pius Franciszek Boreyko

Boreyko
Rodzina	Boreykowie herbu Boreyko
Ojciec	Piotr Boreyko
Matka	Teofila Wolska h. Nowina
Żona	1° voto Helena Krasicka h. Rogala, 2° voto Anna Gołkowska
Dzieci	Jan Nepomucen Pijus
Odznaczenia

Pius Franciszek Boreyko vel Borejko herbu Boreyko – podstoli podolski, podczaszy podolski (1762), stolnik podolski (1762–1776), stolnik latyczowski (1776), podstarości latyczowski (1782), podkomorzy latyczowski (1789), poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, kawaler Orderu Świętego Stanisława.

Życiorys

W 1762 roku piastował urzędy podczaszego podolskiego i stolnika podolskiego (stolnikiem podolskim był do 1776 roku). Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa podolskiego. Od 1769 roku był podkomorzym latyczowskim. W 1776 roku był stolnikiem latyczowskim, a w 1782 roku – podstarościm latyczowskim.

Poseł na sejm 1766 roku z województwa podolskiego. Posłował na sejm walny w latach 1776, 1776, 1778 i 1782. W 1778 roku został wybrany z Małopolski do Komisji Skarbowej Koronnej. Był również posłem na Sejm Czteroletni, po którego zakończeniu król Stanisław August zlecił mu nadzór nad sejmikami podolskimi, aby wymóc na nich potwierdzenie Konstytucji 3 maja.

Był kawalerem Orderu Świętego Stanisława (1791).

Życie rodzinne

Był synem Piotra, kasztelana zawichoskiego, i Teofili Wolskiej h. Nowina. Miał troje rodzeństwa: Katarzynę, Andrzeja i Feliksa. Dwukrotnie się żenił: pierwszą jego żoną była Helena Krasicka h. Rogala, drugą – Anna Gołkowska. Z pierwszego małżeństwa miał syna Jana Nepomucena Pijusa .

Bibliografia

• Hanna Waniczkówna: Boreyko Pius Franciszek. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2. Warszawa – Kraków – Łódź – Poznań – Wilno – Zakopane: Polska Akademia Umiejętności, 1936, s. 325.
• Marek Minakowski: Pius Franciszek Boreyko w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. 2014. [dostęp 2014-06-07].