Piwnice Wielkie
53°20′56″N 20°54′01″E/53,348889 20,900278| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
160[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
12-160[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NSZ |
| SIMC |
0490352 |
Położenie na mapie gminy Wielbark  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego  | |
| 53°20′56″N 20°54′01″E/53,348889 20,900278[1]
| |
Piwnice Wielkie (niem. Großalbrechtsort[4][5], do 1938 r. Groß Piwnitz[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark, na południe od Wielbarka.
W lesie za miejscowością znajduje się cmentarz ewangelicki z kwaterą żołnierzy rosyjskich z okresu I wojny światowej.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
16 lipca 1938 r. w miejsce nazwy Groß Piwnitz wprowadzono nazwę Großalbrechtsort[4]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Piwnice[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość lokowana w 1571 r. przez księcia Albrechta Fryderyka Hohenzollerna, przy dawnym trakcie warszawskim.
W 1933 r. w miejscowości mieszkało 426 osób, a w 1939 r. – 387 osób[4]. W 1939 r. w Piwnicach Wielkich było 68 gospodarstw rolnych.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101811
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 943 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Ostpreußen, Kreis Ortelsburg. 2006. [dostęp 2012-04-29]. (niem.).
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej, s. 171; Agencja Wydawnicza „Remix” s.c., Olsztyn 1998. ISBN 83-87031-13-5.
| Miasto | |
|---|---|
| Sołectwa | |
| Miejscowości niesołeckie | |
| Część miasta | |
| Inne |
