Planeta albo Plastik?

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Planeta albo plastik? (ang. Planet or Plastic) – globalna inicjatywa National Geographic Society, której celem jest zmniejszenie zużycia produktów jednorazowego użytku z tworzywa sztucznego i edukacja na temat narastającego problemu tego rodzaju śmieci. W ramach akcji – mająca ponad 130-letnią historię – marka National Geographic wdrożyła szereg proekologicznych rozwiązań w swoich biurach na całym świecie, a także prowadzi działania edukacyjne, propagujące redukcję zużycia tworzywa sztucznego, wykorzystując w tym celu zarówno magazyn National Geographic, jak również telewizyjne kanały naukowe[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Inicjatywa „Planeta albo plastik?” rozpoczęła się w maju 2018 roku, kiedy w magazynie National Geographic na całym świecie opublikowany został rozbudowany artykuł o wpływie produktów jednorazowego użytku z tworzywa sztucznego na środowisko i życie człowieka. Zdjęcie zamieszczone na okładce tego wydania magazynu, przedstawiało alegoryczny obraz problemu. Pływająca w oceanie plastikowa torba jednorazowa częściowo wynurzona i stylizowana na górę lodową[2], stała się znakiem rozpoznawczym akcji.

Ekologiczny problem[edytuj | edytuj kod]

Produkcja tworzywa sztucznego na szerszą skalę rozpoczęła się w latach 50. XX wieku, kiedy uznano, że lekki i trwały materiał może zrewolucjonizować życie i umożliwić szybszy postęp technologiczny. Szacuje się, że od 1950 roku na całym świecie wyprodukowano 9,2 miliarda ton tworzywa sztucznego. Z tego ponad 6,9 miliarda ton stało się odpadami. Spośród nich 9% poddanych zostało recyklingowi, a 79% zanieczyściło środowisko naturalne, bądź zostało spalone (w samej Europie – recyklingowi poddawanych jest 31% plastikowych odpadów, w Polsce – poniżej 30%)[3].

Tworzywo sztuczne na dużą skalę wykorzystywane jest zarówno w budownictwie, przemyśle tekstylnym, transporcie, ale najwięcej tworzywa wykorzystuje się do produkcji opakowań. Plastikowe odpady opakowaniowe odpowiadają obecnie za połowę wszystkich plastikowych śmieci produkowanych na całym świecie[4].

Co roku na świecie zużywanych jest nawet bilion jednorazowych torebek, a co minutę sprzedaje się milion napojów w plastikowych butelkach[4][4]. Do walki z foliówkami w 2015 roku włączyła się Unia Europejska, która zobowiązała kraje członkowskie do redukcji zużycia plastikowych toreb jednorazowych do 90 na osobę w 2019 r. i do 40 w 2025 roku. Dla porównania, w 2010 roku średnia unijna wynosiła 198 torebek na głowę[5]. W Polsce od 2018 roku za torebki foliowe w sklepach trzeba dodatkowo płacić, w związku z wprowadzeniem tak zwanej opłaty recyklingowej – 20 groszy plus VAT (za foliówki o grubości od 15 do 50 mikrometrów)[6].

Oprócz walki z foliowymi torebkami jednorazowymi, Parlament Europejski przyjął także plan zakazujący sprzedaży m.in. patyczków kosmetycznych oraz słomek do napojów, a także plastikowych sztućców i talerzy do 2021. Głosowanie odbyło się 24 października 2018 roku[7]. Europosłowie opowiedzieli się także za objęciem zakazem odpadów pozostających po produktach tytoniowych, zwłaszcza filtrów papierosowych, które zawierają plastik. Do 2025 roku zostaną one zredukowane o 50%, a do 2030 roku – o 80%[7].

Zanieczyszczenie plastikiem ma wyjątkowo niekorzystny wpływ na środowisko naturalne, ponieważ według szacunków rozkład torebki foliowej trwa nawet 400 lat[8]. Plastikowe odpady to również zagrożenie dla życia zwierząt, głównie dlatego, że tego rodzaju śmieci rozkładają się na małe – niewidoczne gołym okiem cząsteczki – tzw. mikroplastik, który trafia m.in. do wód.

Mikroplastik[edytuj | edytuj kod]

Mikroplastikiem określane są cząsteczki, powstałe w procesie rozkładu plastiku o średnicy nie większej niż 5 milimetrów. Są zagrożeniem w szczególności dla morskich zwierząt, które połykają je, przez co plastik dostaje się do ich przewodu pokarmowego. Badacze szacują, że na skutek odkładającego się w organizmach zwierząt plastiku co roku ginie milion gatunków. Cząsteczki mikroplastiku występują też w dużych ilościach na plażach, w piasku – na głębokości nawet kilkudziesięciu centymetrów[9]. Naukowcy zaobserwowali również, że mikroplastik występuje nawet na Arktyce – w badanym przez nich składzie pokrywy lodowej[10].

Jak wynika z najnowszych badań, cząsteczki mikroplastiku są zagrożeniem nie tylko dla zwierząt żyjących w wodach. Przenoszone mogą być również przez owady, co oznacza, że mogą zalegać również w organizmach zwierząt żywiących się owadami[11].

Akcja „Planeta Albo Plastik?” w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W ramach inicjatywy „Planeta albo plastik?” marka National Geographic postawiła sobie za cel dotarcie z przekazem do jak największej liczby osób, w tym również dzieci.

W pięciu miastach w całej Polsce – Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Chorzowie i Gdyni – stanęły wykonane z plastikowych odpadów rzeźby zwierząt, które mają zwracać uwagę na problem zanieczyszczenia mórz i oceanów. Prace odwzorowują przedstawione gatunki w skali 1:1.

W ZOO w Warszawie stanęła rzeźba zagrożonego wyginięciem żółwia szylkretowego. Pracę wykonał Jan Sajdak. Ten sam artysta wykonał również rzeźbę pingwina przylądkowego, którą oglądać można w Ogrodzie Zoologicznym we Wrocławiu[12], a także rekina młota, który stanął w Akwarium Gdyńskim[13].

W Ogrodzie Zoologicznym w Poznaniu stanęła rzeźba foki pospolitej. Pracę wykonała Anna Stawowczyk.

W Śląskim Ogrodzie Zoologicznym w Chorzowie oglądać można rzeźbę pelikana australijskiego, wykonaną przez Marię Szydłowską – autorkę figury Matki Boskiej z mydelniczek, szczoteczek, linijek, wstążek, wałków do włosów i setek innych przedmiotów z plastiku, która w 2012 roku stanęła na Starym Rynku w Poznaniu[14].

Rzeźby po zakończeniu ekspozycji pozostaną w ogrodach zoologicznych i będą pełnić rolę edukacyjną, służąc za przykład współczesnych zagrożeń dla życia i zdrowia zwierząt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Planeta albo plastik? [online], www.planetaalboplastik.pl [dostęp 2018-11-19].
  2. National Geographic szokuje nową okładką. Na kolejnych stronach jest jeszcze mocniej, „WPROST.pl”, 23 maja 2018 [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  3. Wszyscy jemy plastik [online], TVN24.pl [dostęp 2018-11-20].
  4. a b c We Depend On Plastic. Now, We’re Drowning in It. [online], 16 maja 2018 [dostęp 2018-11-20].
  5. Koniec zakupów w reklamówkach? [online], 11 maja 2015 [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  6. Opłata recyklingowa obejmie także grubsze foliówki. Rząd uszczelni przepisy - Money.pl [online], www.money.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  7. a b Oceany plastiku: Posłowie za zakazem plastiku jednorazowego użytku od 2021 | Aktualności | Parlament Europejski [online] [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  8. Koniec z plastikowymi talerzami czy słomkami. Unia chce wprowadzić zakaz, „wiadomosci.dziennik.pl” [dostęp 2018-11-20].
  9. Mikroplastik zanieczyszcza plaże, na których gniazdują żółwie, „Nauka w Polsce” [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  10. Arkadiusz Stando (oprac.), Mikroplastik jest już wszędzie. Dotarł nawet do arktycznego lodu, „tech.wp.pl”, 27 kwietnia 2018 [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  11. Naukowcy: Owady mogą przenosić mikroplastik. Ptaki zagrożone [online] [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  12. Nauka przez zabawę i doświadczenie [online], www.zoo.wroclaw.pl [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  13. Tydzień Rekina | 18 – 24.11 | Akwarium Gdyńskie MIR-PIB, „Akwarium Gdyńskie MIR-PIB”, 8 listopada 2018 [dostęp 2018-11-20] (pol.).
  14. Matka Boska z mydelniczek – oglądaj wideo TVN24 [online], TVN24.pl [dostęp 2018-11-20] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]