Pośrednia Śnieżna Turnia
49°12′22″N 20°11′06″E/49,206111 20,185000 Pośrednia Śnieżna Turnia (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2240 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
9 czerwca 1910 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°12′22″N 20°11′06″E/49,206111 20,185000
| |
Pośrednia Śnieżna Turnia (słow. Prostredná Snehová veža, niem. Mittlerer Schwarzseeturm, węg. Középső Feketetavi torony) – turnia o wysokości ok. 2240 m n.p.m. znajdująca się w Śnieżnej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Wielkiej Śnieżnej Turni oddziela ją Śtyrbna Przełęcz, a od Małej Śnieżnej Turni siodło przełęczy Ścienki. Podobnie jak na sąsiadujące obiekty i na jej wierzchołek nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, dostępny jest on jedynie dla taterników.
Pośrednia Śnieżna Turnia jest środkową z trzech Śnieżnych Turni znajdujących się w Śnieżnej Grani, dlatego też dawniej nazywano ją Środkową Śnieżną Turnią. Jej węgierskie i niemieckie nazewnictwo pochodzi od Czarnego Stawu Jaworowego w Dolinie Czarnej Jaworowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Kazimierz Piotrowski i Mieczysław Świerz, 9 czerwca 1910 r. – letnie,
- Stefan Bernadzikiewicz, Stanisław Luxemburg i Wawrzyniec Żuławski, 16 kwietnia 1935 r. – zimowe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 93-105.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.