Pożar Akwawitu w Poznaniu
.JPG) Pozostałości po zabudowaniach Akwawitu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Rodzaj zdarzenia | |
| Data |
19 maja 1937 |
| Ofiary śmiertelne |
0 |
| Ranni |
9[1] |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski w latach 1924–1939  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°24′50,1″N 16°56′03,8″E/52,413917 16,934389 | |
Pożar Akwawitu – pożar zakładów spożywczych (produkujących alkohole) Akwawit, który miał miejsce z 19–20 maja 1937 na Grochowych Łąkach w Poznaniu, pomiędzy narożnikiem ul. Bóżniczej i Grochowych Łąk a współczesnym lodowiska Bogdanka, na tyłach kościoła św. Wojciecha[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Był jednym z najpoważniejszych pożarów w Poznaniu w okresie międzywojennym. Na skutek uderzenia pioruna, o godz. 15.50 zapalił się wielki zbiornik spirytusu, tego dnia całkowicie wypełniony tym produktem (2 miliony litrów)[2]. Pod wpływem wysokiej temperatury zbiornik rozszczelnił się, a potem pękł, wskutek czego zgromadzony w nim płonący spirytus zaczął rozlewać się po okolicy, m.in. zalewając ul. Północną[1]. Płonąca ciecz podeszła do zabudowań sąsiadującej z zakładami rzeźni na Garbarach. Drugi (pusty) zbiornik na 200 tysięcy litrów spirytusu został w wyniku wybuchu odrzucony na 15 metrów. Akcja gaśnicza zaangażowała, oprócz straży pożarnej (80 osób), żołnierzy z nieodległego Fortu Winiary. Nikt nie zginął, jednak w wyniku katastrofy spłonęły doszczętnie Zakłady Graficzne Putiatyckiego (piwnice zalał płonący spirytus), część zabudowań Akwawitu i trzy wagony kolejowe na zakładowej bocznicy rzeźni. Szyny kolejowe zostały powyginane w harmonijkę. Istniało poważne zagrożenie dla zabytkowego kościoła św. Wojciecha. Straty oszacowano na 3 miliony złotych. Zakłady Putiatyckiego nigdy nie zostały odbudowane[3][4][5][6].
Kolejny pożar Akwawitu, tym razem w obiektach przy ul. Chemicznej na Głównej, miał miejsce 5 sierpnia 1945. Zakłady zajęły się od porzuconego niedopałka papierosa. Przebieg nie był tak tragiczny jak w 1937 – ogień ugaszono w ciągu godziny[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zbyszek Snusz, Największy pożar w Poznaniu - ulicą płynęła rwąca rzeka spirytusu. Zobacz zdjęcia płonącego Akwawitu [online], Głos Wielkopolski, 5 maja 2019 [dostęp 2019-08-05].
- ↑ a b Trzy miliony złotych strat. Olbrzymi pożar w Poznaniu, „Kurier Poznański”, wydanie poranne 223, 32, 20 maja 1937, s. 1, 4.
- ↑ Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 62, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668.
- ↑ Pożar zakładów Akwawit [online], zabytkipoznan.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07].
- ↑ Pożar zakładów "Akwawit" w roku 1937 [online], www.poznan-posen.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-11-01].
- ↑ Pożar w zakładach spirytusowych Akwawit, ulica Bóżnicza [online], poznanmojemiasto.com, 25 lutego 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-03-27].
- ↑ Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 254, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.