Podwójny kamuflaż
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
15 kwietnia 1992 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
107 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Michael Tolkin, Henry Bean |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Daniel Bickel |
| Kostiumy |
Arline Burks Gant |
| Montaż | |
| Produkcja |
Pierre David, Henry Bean |
| Wytwórnia |
Image Organization, |
| Dystrybucja |
New Line Cinema (kina, VHS, DVD) |
| Przychody brutto |
16,6 mln $ (z kin w USA) |
| Nagrody | |
| 1993 – Independent Spirit Awards: * Laurence Fishburne (nominacja w kategorii "najlepszy aktor pierwszoplanowy"), * Jeff Goldblum (nominacja w kategorii "najlepszy aktor drugoplanowy") | |
Podwójny kamuflaż (org. Deep Cover) – amerykański dramat kryminalny z 1992 roku w reż. Billa Duke.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Główny bohater filmu – Russell Stevens – jest synem narkomana-przestępcy, który ginie na oczach dziecka podczas kolejnego napadu na sklep. Śmierć ta budzi w Russellu postanowienie, by nigdy nie skończyć tak jak ojciec. Po latach, już jako dorosły mężczyzna i funkcjonariusz mundurowy policji w Los Angeles zostaje zwerbowany przez funkcjonariusza DEA Geralda Carvera jako tajny agent. Ma za zadanie rozpracować największy na Zachodnim Wybrzeżu gang handlarzy narkotyków Antonio Gallegosa i jego wuja Hectora Guzmana – południowoamerykańskiego polityka. Pod fałszywym nazwiskiem Russell zamieszkuje w tanim hotelu i kupując narkotyki, powoli wchodzi w narkotykowy biznes, zyskując zaufanie narkotykowych bossów. Jednym z nich jest prawnik David Jason, który proponuje Russellowi współpracę na dużą skalę. Russell nawiązuje również romans z piękną Betty McCutcheon, która pod przykrywką handlu dziełami sztuki, „pierze” pieniądze pochodzące z narkotykowego biznesu. Wkrótce Russell i Jason zaczynają stanowić konkurencję dla ludzi Gallegosa. Wybucha wojna narkotykowa, a uwikłany w nią Russell, wykraczając daleko poza swoje kompetencje tajnego agenta, dokonuje zabójstwa Ivy’ego – jednego z ważniejszych dilerów Gallegosa oraz w końcu jego samego. Działania te są jednak obojętne szefom Russella, których interesują jedynie rozbicie gangu i własne kariery oraz Guzman – jako człowiek departamentu stanu w południowoamerykańskim kraju, w którym ten zamierza kandydować na urząd prezydenta. W końcu Russell zdaje sobie sprawę, że zabrnął za daleko, a jego mocodawcy są po prostu cyniczni. Śmierć Tafta – uczciwego policjanta z wydziału antynarkotykowego lokalnej policji, który umiera na jego rękach, postrzelony przez gangsterów i dobity przez Jasona, powoduje, że Russell ujawnia się przed wspólnikiem i próbuje go aresztować. Gdy Jason sięga po broń, Russell strzela i zabija go w obronie własnej. Wkrótce Russell staje przed specjalną komisją Izby Reprezentantów z zamiarem ujawnienia przewrotnych działań swoich przełożonych. Powstrzymuje go przed tym agent Carver, w którego rękach jest Betty. Oskarżoną o wielokrotne łamanie prawa bankowego, cyniczny Carver chce wykorzystać przeciwko Russellowi – w zamian za jej bezpieczeństwo Stevens ma przed komisją przedstawić agencję w jak najlepszym świetle. Russell robi to, jednak pod koniec zeznań ujawnia nagranie video, na którym dyplomata Guzman przeprowadza transakcję narkotykową o wartości wielu milionów dolarów. Kariera Carvera jest skończona. Russell odchodzi wraz z Betty i sporą częścią pieniędzy przejętych w domu zabitego Gallegosa.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Laurence Fishburne (jako Larry Fishburne) – Russell Stevens
- Jeff Goldblum – David Jason
- Charles Martin Smith – agent Gerald Carver
- Lira Angel – Bijoux
- Victoria Dillard – Betty McCutcheon
- Gregory Sierra – Felix Barbossa
- Glynn Turman – ojciec Russella
- Cory Curtis – Russell jako chłopiec
- Clarence Williams III – Taft
- Roger Guenveur Smith – Eddie
- Kamala Lopez-Dawson – Belinda
- Shannon Macpherson – Miranda
- René Assa – Guzman
- Sydney Lassick – Gopher
- James T. Morris – Ivy
- Alisa Christensen – kierowca Ivy'ego
- Nick LaTour – kongresmen
- Ric Mancini – kongresmen
- Anna Berger – kongresmenka
- Tony Perez – prawnik Guzmana
- Ron Thompson – właściciel sklepu
- Donald Bishop – sędzia
- Sandra Gould – właścicielka hotelu
- Jaime Cardriche – Shark
- Alex Colon – Molto
- Victoria Dillard – Betty
- Joseph Ferro – James
- Def Jef – barman
- Revalyn T. Golde – prawnik Hulla
- Yvette Heyden – Nancy
- Julio Oscar Mechoso – Hernandez
- Arthur Mendoza – Gallegos
- Paunita Nichols – Jacquiline
- Clifton Powell – Leland
- Gregory Sierra – Barbosa
- Jonathon Scott – rapper w klubie nocnym
- Vicellous Shannon – nastoletni diler zastrzelony przez Ivy'ego
i inni.
O filmie[edytuj | edytuj kod]
Podwójny kamuflaż jest najbardziej znanym i udanym dziełem reżyserskim Billa Diuka – czarnoskórego aktora kultowych filmów kina akcji lat 80. XX w., takich jak: Komando i Predator, w których partnerował m.in. Arnoldowi Schwarzeneggerowi.
O obrazie z uznaniem pisali krytycy, m.in. Janet Maslin z The New York Times ("interesujący duet aktorski Laurence'a Fishburne'a i Jeffa Goldbluma")[1], Jonathan Rosenbaum z The Chicago Reade ("thriller pełen niespodzianek, oryginalnych akcentów i rzadkiej, politycznej przejrzystości")[2], Peter Travers z magazynu Rolling Stone ("nowatorstwo w filmie o handlu narkotykami")[3]. Sheila Johnston z The Independent uznała go za odrodzenie gatunku "noir"[4].
Film przyniósł niezły dochód – ponad 16 mln dolarów z kin w USA. W rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes obraz posiada obecnie (2019) wysoką, 86-procentową, pozytywną ocenę "czerwonych pomidorów"[5].
Specjalnie dla potrzeb filmu raper Dr. Dre skomponował tytułowy soundtrack, wydany na singlu pod oryginalnym tytułem (Deep Cover)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janet Maslin: Police Thriller With Layers of Issues. [w:] The New York Times [on-line]. 1992-04-15. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
- ↑ Jonathan Rosenbaum: Government Lies. [w:] Chicago Reader [on-line]. 1992-08-28. [dostęp 2019-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-12)]. (ang.).
- ↑ Peter Travers: Deep Cover. [w:] Rolling Stone [on-line]. 2000-12-08. [dostęp 2019-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-30)]. (ang.).
- ↑ Sheila Johnston: Rackets, stings, cons and scams. [w:] The Independent [on-line]. 1993-01-22. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
- ↑ Deep Cover. [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
- ↑ Deep Cover. [w:] www.discogs.com [on-line]. [dostęp 2019-03-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Plakat do filmu
- Podwójny kamuflaż w bazie IMDb (ang.)
- Podwójny kamuflaż w bazie Filmweb
