Polyboroides

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polyboroides[1]
A. Smith, 1829[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – owadożer palmowy (P. typus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

orłosępy

Plemię

Gypaetini

Rodzaj

Polyboroides

Typ nomenklatoryczny

Polyboroides typus A. Smith, 1829

Synonimy
Gatunki
  • P. typus
  • P. radiatus

Polyboroidesrodzaj ptaków z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (w tym na Madagaskarze)[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 51–68 cm, rozpiętość skrzydeł 116–152 cm; masa ciała 500–950 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Polyboroides (Poloboroides, Polyporoides): rodzaj Polyborus Vieillot, 1816, (karakara); gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[7].
  • Gymnogenys: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; γενυς genus, γενυος genuos „policzek”[8]. Gatunek typowy: Vultur radiatus Scopoli, 1786.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Polyboroides A. Smith, 1829.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polyboroides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. A. Smith. „South African Commercial Advertiser”. 4, 1829. (ang.). 
  3. A. Smith. A Description of the Birds inhabiting the South of Africa. „South African quarterly Journal”. 1 (2), s. 107, 1830. (ang.). 
  4. R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux, ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. T. 1. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 64. (fr.).
  5. R. Vierthaler. Ornithologischer Tagebuchsbericht einer Reise auf dem blauen Nil von Chartum durch Sennaar nach Rosseires. „Naumannia: Archiv für die Ornithologie Vorzugsweise Europa's: Organ der Deutsche Ornithologen-Gesellschaft”. 2 (1), s. 50, 52, 1852. (niem.). 
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. [dostęp 2020-05-29]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. Polyboroides, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  8. Gymnogenys, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypaetini Bonaparte, 1831 (Wersja: 2021-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-26].