Popiersie Maurycego Mochnackiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Popiersie Maurycego Mochnackiego
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

Łazienki Królewskie w Warszawie

Typ obiektu

popiersie na cokole

Projektant

Wiesław Winkler

Data odsłonięcia

2000

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Popiersie Maurycego Mochnackiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Popiersie Maurycego Mochnackiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Popiersie Maurycego Mochnackiego”
Ziemia52°12′43,6″N 21°01′50,2″E/52,212100 21,030600

Popiersie Maurycego Mochnackiego – pomnik działacza patriotycznego Maurycego Mochnackiego, znajdujący się w warszawskim parku Łazienkowskim.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pomnik znajduje się w południowo-zachodniej części parku Łazienkowskiego, nieopodal Świątyni Egipskiej. Składa się z czworościennego, marmurowego postumentu i ustawionego na nim brązowego popiersia Mochnackiego. Na cokole widnieje tablica z napisem:

Maurycy Mochnacki
Bohater zrywu narodowego 1830 r..

Inskrypcja na cokole nawiązuje do powstania listopadowego, którego Mochnacki – jako członek Sprzysiężenia Wysockiego – był współorganizatorem, uczestnikiem (otrzymał order Virtuti Militari) i jednym z jego pierwszych historyków (dzieło Mochnackiego Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831 należy dziś do kanonu historiografii powstania listopadowego).

Około 1822 r. na tym postumencie stał biust cara Rosji Aleksandra I, dziś zaginiony. W 2000 r. ustawiono na nim popiersie Maurycego Mochnackiego. Autorem rzeźby jest Wiesław Winkler[1].

Związki Mochnackiego z parkiem Łazienkowskim sięgają 1822 r., kiedy jako 19-letni student wykonywał karnie przez 6 tygodni prace porządkowe na terenie parku[1]. Kara ta była rezultatem incydentu, podczas którego Mochnacki uderzył nietrzeźwego policjanta, gdy ten wyrwał mu fajkę z ust (w mieście obowiązywał zakaz palenia tytoniu pod gołym niebem). Drugą karą było wydalenie Mochnackiego z Uniwersytetu Warszawskiego. Karę wymierzył sam wielki książę Konstanty, po uprzednim zelżeniu Mochnackiego w Belwederze[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pomnik Maurycego Mochnackiego - Łazienki Królewskie w Warszawie [online], www.lazienki-krolewskie.pl [dostęp 2017-05-20] (pol.).
  2. Dionizy Sidorski, Szalony jasnowidz, czyli rzecz o Maurycym Mochnackim, 1978, s. 54-56.