Progreso (Jukatan)
 Plaża i pirs w Progreso | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Stan | |||
| Data założenia |
1 lipca 1871 | ||
| Zarządzający |
Julián Zacarías Curi (2018-2021) | ||
| Powierzchnia |
270,10 km² | ||
| Wysokość |
1-3 m n.p.m. | ||
| Populacja (2015) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
969 | ||
| Kod pocztowy |
97320 | ||
| Strefa czasowa | |||
Położenie na mapie Meksyku  | |||
 21°17′16,8″N 89°39′49,2″W/21,288000 -89,663667
| |||
| Strona internetowa | |||
Progreso (wym. IPA [pɾoˈɣɾeso]), także Progreso de Castro – miasto portowe i gmina w północno-zachodniej części stanu Jukatan (hiszp. Yucatán) na półwyspie Jukatan na południowym wschodzie Meksyku. Miasto rozciąga się wzdłuż wybrzeża Zatoki Meksykańskiej, w odległości ok. 35 km na północ w linii prostej od Meridy, stolicy stanu Jukatan i jego największego miasta, i ok. 30 minut od niej autostradą MEX 261. Pod względem liczny mieszkańców Progreso jest szóstym co do wielkości miastem stanu Jukatan. Jest to najważniejszy port kontenerowy Jukatanu i ośrodek przemysłu rybnego[1]. Miasto leży w strefie ciepłego klimatu stepowego, bywa też nawiedzane przez huragany. Ze względu na nadmorskie położenie z szeroką i atrakcyjną plażę, bliskość interesujących zabytków (np. Dzibilchaltún), rezerwatów przyrody (np. Parque Natural del Flamenco[2]) i samej Meridy, Progreso jest także popularnym celem turystycznym. Pirs portowy z drogą jezdną długości 6,5 km, nabrzeżami i terminalami towarowym i pasażerskim uważany jest za najdłuższy na świecie[1].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwę Progreso, oznaczające po hiszpańsku postęp, nadano założonemu w 1871 r. nowemu portowi, by dać wyraz nadziejom na gospodarczy dobrobyt, jaki miał płynąć z tej nowej lokalizacji handlowego centrum morskiego Jukatanu. Stąd też i pełna nazwa portu i miasta – Progreso de Castro odwołująca się do meksykańskiego polityka i fundatora Juan Miguel Castro (1803-1884), który walnie przyczynił się do budowy i rozwoju portu i miasta Progreso[1]. Jego pomnik stoi w centrum miasta, tuż na początku nadmorskiej promenady Malecón de Progreso.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstanie miasta[edytuj | edytuj kod]
W drugiej połowie XIX w. Jukatan był światowym eksporterm włókna sizalowego, które jako jego „zielone złoto”[1][3] przyczyniło się do gospodarczego rozwoju półwyspu. Oparcie rolnictwa w tym rejonie na uprawie tej jednej rośliny, agawy sizalowej (hiszp. henequén, łac. Agave sisalana) nie zapewniło mu długotrwałej prosperity, gdyż już pod koniec XIX w. rozpowszechniono plantacje sizalowe w Afryce Wschodniej[4]. Głównym portem eksportowym był w tamtym okresie był leżący ok. 45 km na zachód od dzisiejszego Progreso port Sisal (od którego zresztą pochodzi nazwa włókna), co ze względów transportowych i odległości od stolicy stanu, która chciała mieć urzędy celne w swoim pobliżu[1], było niedogodne. Założycielem i fundatorem nowego portu i miasta o nazwie Progreso był Juan Miguel Castro i data 1 lipca 1871 r. uznawana jest za oficjalny początek miejscowości (hiszp. pueblo), której w cztery lata później przyznano prawa miejskie (hiszp. ciudad)[1]. Dotychczasowy port Jukatanu w Sisalu stracił z czasem na ważności i obecnie jest jedynie niewielką miejscowością rybacka i turystyczną.
Rozwój portu[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze trzy drewniane pirsy z początku dobrze służyły obsłudze żeglugi eksportowej (sizal) i importowej (towary dla całego Jukatanu), ale przy głębokości basenów portowych ok. 3,5 m większość statków musiała stawać na kotwicy w odległości niemal 5 km od brzegu. Aby sprostać rosnącym potrzebom handlu morskiego, pełniący funkcję prezydenta Meksyku Lázaro Cárdenas del Río zatwierdził powierzenie w 1937 r. duńskiej firmie Christine and Nielsen budowy odpowiednio dłuższego pirsu z linią kolejową i nowym nabrzeżem. Kosztem 13 milionów meksykańskich peso zbudowano w ciągu 11 lat konstrukcję długości 1,8 km z dwoma nabrzeżami i basenami portowymi głębokości do 5 metrów, której uroczyste otwarcie miało miejsce w lipcu 1947 r. Z czasem jednak i ten pirs okazał się niewystarczający, ponieważ jedynie jednostki z ładunkiem do 3000 ton mogły przybić do nabrzeża.
W 1985 r. przy wsparciu rządu federalnego przystąpiono do rozbudowy istniejącego pirsu. Nową estakadę rozbudowano do długości 6,5 km, a terminal towarowy na jego końcu (43 tys. m² powierzchni) przystosowano do jednostek o zanurzeniu do 7 metrów, a więc zdolnych do pomieszczenia do 18 tys. produktu. W tamtym okresie handel morski Jukatanu był już tylko w minimalnym stopniu zainteresowany eksportem sizalu, a głównymi towarami przeładowywanymi w porcie Progreso stały się produkty przemysłu spożywczego (m.in. ryby, drób, wieprzowina). Rozwojowi portu sprzyjało też jego wyjątkowo korzystne położenie w centrum pomiędzy Morzem Karaibskim a Zatoką Meksykańską, dzięki czemu statki wypływające z Progresu mogą osiągnąć najważniejsze porty Stanów Zjednoczonych i Ameryki Południowej w ciągu 36 godzin. Wraz ze zmianą w 1993 r. sytuacji prawnej zarządu portu powstała możliwość udziału prywatnego sektora inwestycyjnego w jego rozwoju i działalności, co odbiło się korzystnie na gospodarce całego Jukatanu. W maju 1999 r. agencja rządu federalnego Secretaría de Comunicaciones y Transportes przystąpiła do realizacji najambitniejszej w swojej historii inwestycji – kolejnej rozbudowy portu w Progreso: kanał nawigacyjny pogłębiono do 12 metrów, a baseny manewrowe do 11,30 metrów, dodano dwie linie kolejowe o długości 4,5 km, zbudowano terminal dla statków pasażerskich i znacznie powiększono terminal kontenerowy, powierzchnie przeładunkowe i składowe. Budowa trwała 19 miesięcy i kosztowała rząd federalny 119 milionów dolarów[5].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu ludności w 2010 r. miasto liczyło 37 369 mieszkańców, a gmina o powierzchni 430,32 km² liczyła w 2010 r. 49 454 mieszkańców[6][7]. W 2015 r. gminę Progreso zamieszkiwało już 59 122 mieszkańców[8].
Progreso zyskuje coraz bardziej na popularności pod względem turystycznym, nie tylko wśród Meksykan. Od lat gości w zimie znaczną liczbę Kanadyjczyków spędzających tu wiele tygodni. Pasażerowie wielkich statków turystycznych przybijających do terminalu Progreso odwiedzają miasto przeważnie jedynie na kilka godzin. Wobec planów zmierzających do rozbudowy infrastruktury turystycznej i zwiększenia atrakcyjności Progreso władze miasta liczą na wzrost liczby gości w najbliższych latach[9].
Klimat[edytuj | edytuj kod]
Mimo nadmorskiej lokalizacji warunki klimatyczne Progreso odpowiadają ciepłemu klimatowi stepowemu (Bhs według klasyfikacji klimatów Köppena) z niewielką ilością opadów i niewielkimi zmianami rocznej tempertury. Średnia temperatura roczna wynosi 26,1 °C, przy czym najcieplejsze są lipiec, sierpień i wrzesień, a najchłodniejsze styczeń i luty. Średnia roczna opadów to 507,8 mm, połowa tego, co w nieodległej Meridzie, a najbardziej wilgotne są miesiące najgorętsze – od lipca do września. Najmniej opadów przypada na okres od lutego do kwietnia[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Progreso, „Yucatán Today. The Traveler's Companion” (Año 31 No. 366), 2018 (ang. • hiszp.).
- ↑ Parque natural del Flamenco Mexicano [online], Mexicoinformatie.nl [dostęp 2019-04-28] (niderl.).
- ↑ History of sisal [online], www.ropesandtwines.com [dostęp 2019-04-28].
- ↑ Sisal ... A Brief History [online], www.wigglesworthfibres.com [dostęp 2019-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-06].
- ↑ PROGRESO | HISTORY [online], www.puertosyucatan.com [dostęp 2019-04-28].
- ↑ Catálogo Localidades [online], www.microrregiones.gob.mx [dostęp 2019-04-28].
- ↑ Yucatán-Progreso [online], www.inafed.gob.mx [dostęp 2019-04-28].
- ↑ México en Cifras [online], www.inegi.org.mx, 2016 [dostęp 2019-04-29] (hiszp.).
- ↑ Progreso’s Calle 23 to be turned into a tourist pedestrian corridor [online], The Yucatan Times, 9 lutego 2019 [dostęp 2019-04-29] (ang.).
- ↑ Instituto Nacional de Estadística y Geografía, Anuario estadístico y geográfico de Yucatán 2017, México: INEGI, 2017 (hiszp.).