Protarum sechellarum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Protarum sechellarum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Aroideae

Rodzaj

Protarum
Engl.

Gatunek

Protarum sechellarum

Nazwa systematyczna
Protarum sechellarum Engl.
Bot. Jahrb. Syst. 30(67): 42 (1901)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg
Mapa zasięgu

Protarum sechellarum Engl. – gatunek roślin, należący do monotypowego rodzaju Protarum, z plemienia Colocasieae, w rodzinie obrazkowatych, endemiczny dla Seszeli. Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów protos (pierwszy) i arum (roślina z rodzaju obrazków)[4]; sechellarum odnosi się do miejsca występowania gatunku. Z uwagi na prymitywną budowę kwiatów uważany jest za gatunek reliktowy, powstały około 85 milionów lat temu, w czasie oddzielenia się Seszeli od Madagaskaru i subkontynentu indyjskiego.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Podziemna, niemal kulista bulwa pędowa, o długości do 12 cm i średnicy do 8 cm.
Liście
Pojedynczy liść złożony, od 7- do 11-listkowy, o średnicy do 80 cm. Listki lancetowate, o długości od 25 do 40 cm i szerokości od 8 do 10 cm.
Kwiaty
Roślina jednopienna. Pojedynczy kwiatostan typu kolbiastego pseudancjum, pojawiający się przed liściem lub razem z nim, składający się z pochwy o długości od 13 do 18 cm, i kolby, o długości od 8 do 12 cm, pokrytej jednopłciowymi kwiatami. Położona u podstawy kolby strefa kwiatów żeńskich oddzielona jest od położonej w środkowej części strefy kwiatów męskich paskiem prątniczek. Prątniczkami (od 4 do 6) otoczony jest też każdy kwiat żeński. Kwiaty męskie 3-6-pręcikowe, synandryczne. Zalążnie 1-komorowe, 4-zalążkowe. Zalążki hemitropowe.
Owoce
Odwrotnie jajowate, pomarańczowe, 1-nasienne jagody. Nasiona eliptyczne, o żeberkowanej łupinie. Zalążek dyskoidalny. Bielmo obfite.
Gatunki podobne
Rośliny z rodzajów kolokazja i alokazja, od których różni się kształtem blaszki liściowej oraz kwiatami żeńskimi otoczonymi prątniczkami.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój
Bylina, geofit. Kwitnie w październiku, marcu i kwietniu. Owocuje w październiku. Latem przechodzi okres spoczynku.
Siedlisko
Zasiedla bogate w próchnicę gleby wilgotnych lasów równikowych lub wypełnione ściółką szczeliny skalne, często na dużych skałach granitowych. Preferuje stanowiska zacienione, bywa jednakże spotykany również na stanowiskach odsłoniętych, w pełnym słońcu.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 28.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-26] (ang.).
  3. Protarum sechellarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plant names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton [etc.]: CRC Press, 2000. ISBN 0-8493-2677-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • R. Govaerts i D.G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. s. 1-560.
  • J. Bogner & S. S. Renner. Protarum sechellarum, the only endemic Araceae of the Seychelles. „Kapisen”, 2005. Seychelles’ NGO‚ Plant Conservation Action group. 
  • S. S. Renner & Z. Li-Bing. Biogeography of the Pistia Clade (Araceae): Based on Chloroplast and Mitochondrial DNA Sequences and Bayesian Divergence Time Inference. „Syst. Biol.”. 53 (3), s. 422–432, 2004. Society of Systematic Biologists. DOI: 10.1080/10635150490445904. ISSN 1076-836X. 
  • T. Stützel, Klaus Kubitzki: Flowering Plants. Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants). Springer. ISBN 3-540-64061-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]