Protentomon berlesei
| Protentomon berlesei | |||
| Nosek, 1969 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Protentomon berlesei | ||
| Synonimy | |||
| |||
Protentomon berlesei – gatunek pierwogonka z rzędu Acerentomata i rodziny Protentomidae.
Gatunek ten opisany został w 1969 roku przez Josefa Noska, który jako lokalizację typową wskazał Colli Euganei koło Padwy[1][2].
Głowa z pseudooczkiem bez otworu środkowego. Tergity odwłokowe od drugiego do szóstego mają po dwie szczecinki w przednich rzędach. Na szóstym sternicie obecnych sześć szczecinek[2].
Gatunek europejski, endemiczny dla Włoch[2][1]. Wykazany dotąd z Wenecji Euganejskiej, Ligurii, Piemontu i Sardynii[3][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 19.
- ↑ a b c d Loris Galli, Matteo Capurro, Carlo Torti. Protura of Italy, with a key to species and their distribution. „ZooKeys”. 146, s. 19–67, 2011.
- ↑ Checklist of the Species of the Italian Fauna. On-line version 2.0. Italian Ministry of Environment. [dostęp 2015-07-15].