Przejście graniczne Malhowice-Niżankowice
49°41′39″N 22°49′01″E/49,694167 22,816944| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Rodzaj przejścia |
drogowe |
| Status |
w budowie |
| Rodzaj ruchu |
osobowy, mrg |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Przemyśl  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie Europy  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie Związku Radzieckiego  | |
| 49°41′39″N 22°49′01″E/49,694167 22,816944
| |
Przejście graniczne Malhowice-Niżankowice – polsko-ukraińskie projektowane drogowe przejście graniczne położone w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl, w miejscowości Malhowice. Budowa przejścia miała się rozpocząć w roku 2018 a zakończyć w 2020[1], jednak te plany nie zostały zrealizowane.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pozwolenie na budowę przejście zostało wydane w 2018. W sierpniu 2020 podpisano umowę z firmą Strabag przewidującą zakończenie prac budowlanych w II kwartale 2025. Prace przy budowie przejście rozpoczęto 3 września 2020[2]. W styczniu 2023 zapowiedziano przyspieszenie terminu zakończenia prac budowanych na 2023 rok[3].
Odprawy graniczne i celne będą dokonywane przez służby polskie i ukraińskie w systemie potokowym po polskiej stronie granicy, gdzie zostanie ulokowana w całości infrastruktura przejścia. Przejście miało być dostępne docelowo dla pojazdów osobowych i ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony oraz dla autobusów. W styczniu 2023 trwały jednak uzgodnienia pomiędzy państwami mające na celu umożliwienie przekraczania granicy również pieszo[3].
13 lutego 2023 na budowanym przejściu uruchomiona została całodobowa odprawa pojazdów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 7,5 tony przemieszczających się bez ładunku, w obu kierunkach. Do odprawy wykorzystano tymczasową infrastrukturę zlokalizowaną po obu stronach granicy[4].
Dojazd do przejścia zapewnia po polskiej stronie droga wojewódzka nr 885, zaś po ukraińskiej stronie droga terytorialna nr T 1418.
Przejście graniczne polsko-radzieckie[edytuj | edytuj kod]
W okresie istnienia Związku Radzieckiego od 24 stycznia 1986[5] zaczął funkcjonować tu punkt uproszczonego przekraczania granicy Malhowice-Niżankowice (na podstawie przepustek)[6]. Odprawę graniczną i celną wykonywały organy Wojsk Ochrony Pogranicza[7]. Formalnie punkt przestał funkcjonować 24 maja 2003 (wygaśnięcie aktu prawnego)[6].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
- Dawny punkt uproszczonego przekraczania granicy Malhowice-Niżankowice (lipiec 2011)
-
Widok od strony RP -
Widok od strony RP -
Widok od strony RP
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nowe przejście graniczne z Ukrainą coraz bliżej
- ↑ Będzie nowe przejście na granicy z Ukrainą. Rusza budowa. [w:] Rynek Infrastruktury [on-line]. ZDG TOR Sp. z o.o., 2021-09-04. [dostęp 2023-02-18]. (pol.).
- ↑ a b Budowa przejścia Malhowice-Niżankowice ma się zakończyć w tym roku. [w:] PAP [on-line]. Polska Agencja Prasowa, 2023-01-14. [dostęp 2023-02-18]. (pol.).
- ↑ Paweł Piątek: Przejście graniczne Malhowice-Niżankowice. Odprawa już działa. [w:] motofakty.pl [on-line]. Polska Press Sp. z o. o., 2023-02-13. [dostęp 2023-02-18]. (pol.).
- ↑ Oświadczenie rządowe z 31 maja 1986 w sprawie wejścia w życie Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisanego w Moskwie dnia 14 maja 1985 (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 115).
- ↑ a b Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisane w Moskwie dnia 14 maja 1985 (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 114).
- ↑ Zarządzenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z 20 maja 1988 w sprawie zlecenia organom Wojsk Ochrony Pogranicza wykonywania kontroli celnej w niektórych przejściach granicznych (M.P. z 1988 r. nr 22, poz. 207).