Przywrotnik Walasa
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
przywrotnik Walasa |
Nazwa systematyczna | |
Alchemilla walasii Pawł. Bull. Intern. Acad. Polon. Sci. & Lett., Cl. Sci. Math. & Nat., 1951, Ser. B. 1, 345 (1953) |
Przywrotnik Walasa (Alchemilla walasii Pawł.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. W Polsce występuje głównie w Karpatach i na północnym wschodzie kraju[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Owłosiona, do 60 cm wysokości. Część włosków odstaje prostopadle, część - ukośnie w dół.
- Liście
- Ciemnozielone, z ostrymi ząbkami. Liście odziomkowe okrągławe lub okrągławonerkowate, sfałdowane, 7-11-klapowe, o klapach nachodzących na siebie. Liście zewnętrzne bardziej owłosione i głębiej wcinane niż wewnętrzne. Klapy z 6-9 ząbkami z każdej strony. Ogonki liściowe z włoskami odstającymi częściowo prostopadle, częściowo - ukośnie w dół.
- Kwiaty
- Zielonawe, skupione w wąski, skąpokwiatowy kwiatostan. Hypancja nagie. Działki kielicha ostre. Listki kieliszka krótsze od działek. Działki krótsze od hypancjum[4].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina, hemikryptofit. Rośnie na łąkach. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Gatunek charakterystyczny zespołu Gladiolo-Agrostietum capillaris[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-10] (ang.).
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz , Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):