Równina Białogardzka

Równina Białogardzka

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Nizina Środkowoeuropejska
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregion	Równina Białogardzka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska woj. zachodniopomorskie

Równina Białogardzka (313.42) – mezoregion fizycznogeograficzny, część Pobrzeża Koszalińskiego. Rozciąga się pomiędzy Równiną Gryficką na zachodzie a wałem morenowym Góry Chełmskiej na wschodzie, który oddziela położoną dalej na wschód Równinę Słupską.

Na południowym zachodzie graniczy z Wysoczyzną Łobeską, natomiast wzdłuż doliny Parsęty wysuwa się dalej na południe i ciągnie się aż do wzgórz morenowych Pojezierza Drawskiego. Od północy ograniczona Wybrzeżem Słowińskim.

Równina morenowa w zachodniej części Pobrzeża Koszalińskiego; wysokość do 88 m (Niwka); wzgórza morenowe, małe, nieliczne jeziora; główna rzeka Parsęta; hodowla bydła; eksploatacja ropy naftowej (Karlino).

Miasta: Koszalin, Białogard, Karlino, Tychowo.

Rzeki: Parsęta, Radew z Chotlą, Leśnica z Leszczynką, Dzierżęcinka.

Jeziora: Jezioro Rosnowskie, Hajka, Lubiatowo Północne, Lubiatowo Wschodnie, Parnowskie Jezioro.

Wzniesienia: Plaskosz, Niwka, Góra Kościernicka, Żółta Góra.

Turystyka

Parsęta i Radew stanowią miejsca organizacji spływów kajakowych. W Tychowie największy w Polsce i drugi w Europie głaz narzutowy „Trygław”. Szlaki turystyczne koncentrują się przede wszystkim wokół Góry Chełmskiej. Pozostałe łączą obszar m.in. z Pojezierzem Drawskim i Wybrzeżem Słowińskim, np:

• Szlak „Solny”
• Szlak im. Józefa Chrząszczyńskiego

Zobacz też

• Czarny Staw (Równina Białogardzka)

Krajobraz Równiny Białogardzkiej

• 
  krajobraz okolic Karlina
• 
  krajobraz okolic Białogardu