Rada Regencyjna (Rumunia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rada Regencyjna Rumunii – instytucja sprawująca władzę regencyjną w Rumunii, dwukrotnie – w 1866 roku i w latach 1927–1930.

1866 – po obaleniu księcia Aleksandra Jana Cuzy władzę przejęła Rada Regencyjna w składzie: Lascăr Catargiu, Nicolae Golescu, Nicolae Haralambie (1866) – sprawowała władzę do koronacji Karola I

1927–1930 – po śmierci króla Fredynanda I 22 lipca 1927 w imieniu niepełnoletniego króla Michała I władzę w Rumunii objęła Rada Regencyjna w składzie: książę Mikołaj, patriarcha Miron Cristea i I prezes Sądu Kasacyjnego Gheorghe Buzdugan[1] (zastąpił go po śmierci w 1929 Constantin Sărățeanu). Rada Regencyjna zakończyła rządy 7 czerwca 1930 roku, gdy nowym królem został Karol II – ojciec Michała I.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gazeta Lwowska 165/1927,s.1. Zgon króla rumuńskiego

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]