Rare Dialect

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rare Dialect
Wykonawca albumu studyjnego
grupy Light Coorporation
Wydany

10 sierpnia 2011

Nagrywany

2010

Gatunek

jazz-rock, awangarda rockowa, rock progresywny, rock psychodeliczny

Długość

43:39

Wydawnictwo

Recommended Records (RēR Megacorp)

Producent

Mariusz Sobański

Oceny
Album po albumie
— Rare Dialect
(2011) 		Aliens from Planet Earth
(2012)

Rare Dialect – pierwszy album studyjny polskiej grupy instrumentalnej Light Coorporation, wydany w 2011 roku.

Powstanie[edytuj | edytuj kod]

Materiał zamieszczony na Rare Dialect został zarejestrowany w 2010 roku w Porażynie, w prowadzonym przez Szymona Swobodę studio Vintage Records[10]. Ponieważ zamierzeniem twórców było uzyskanie brzmienia, jakie cechowało longplaye z lat 60. i 70. XX wieku, w studio wykorzystano m.in. stare analogowe preampy, kompresory, wzmacniacze i mikrofony. W celu osiągnięcia autentyczności i naturalności nagrania postanowiono nie oczyszczać materiału z nieoczekiwanie pojawiających się w trakcie sesji dźwięków, odgłosów, trzasków i szumów. W sumie zarejestrowano przy użyciu taśm magnetycznych i należącego w przeszłości do Polskiego Radia magnetofonu Studer A807 trzynaście kompozycji, z których większość trafiła na płytę[11]. Produkcją materiału zajął się Mariusz Sobański, miksowaniem i masteringiem – Szymon Swoboda.

Oprawa graficzna[edytuj | edytuj kod]

Oprawę graficzną zaprojektował Tom Lietzau, wykorzystując obrobione komputerowo kadry zaczerpnięte z filmów wideo powstałych w latach 80., jak również zdjęcia bogatej kolekcji płyt winylowych, wśród których można dostrzec pierwsze wydania albumów wielu wykonawców, takich jak Daevid Allen, Art Zoyd, Camel, Captain Beefheart, Caravan, John Coltrane, Lindsay Cooper, Egg, Gilgamesh, Gong, Peter Hammill, Henry Cow, Steve Hillage, Soft Machine i in. Grzbiet jednej z płyt podpisany został jako "LIGHT COORPORATION ABOUT", co, jak później okazało się, stanowiło trop wskazujący na tytuł trzeciego krążka zespołu[12]. Natomiast przeważającą część okładki wypełnił inny, fikcyjny winyl, podpisany jako "LC DIALECT".

Realizacja[edytuj | edytuj kod]

Album ukazał się 10 sierpnia 2011 roku nakładem prestiżowej wytwórni RēR Megacorp z Londynu, czyli Recommended Records Chrisa Cutlera, znanego m.in. z Henry Cow, Cassiber, Pere Ubu i The Residents[13]. Light Coorporation nawiązało kontakt z tym wydawcą za pośrednictwem Henryka Palczewskiego[14], właściciela polskiej niezależnej firmy dystrybucyjnej i wydawniczej "ARS"2[15]. Oprócz Recommended Records zainteresowanie wydaniem debiutanckiej płyty Light Coorporation, a tym samym przyjęciem do grona promowanych przez siebie artystów wyraziła francuska wytwórnia Musea Records, lecz jej oferty nie przyjęto[14]. Płytę dodatkowo promował singiel Tokyo Streets Symphony/Maestro X, wydany niezależnie na początku 2011 roku.

Recepcja[edytuj | edytuj kod]

Album zebrał pozytywne recenzje na całym świecie, zwykle otrzymując od recenzentów po około 4 na 5, 4 na 6 lub 8 na 10 możliwych do zdobycia punktów. Zwracano uwagę m.in. na wysoki warsztat techniczny muzyków oraz interesujące i ambitne kompozycje, jednocześnie dostrzegając wpływy rozmaitych gatunków i nurtów, wśród których najczęściej wymieniano jazz, jazz-rock, rock progresywny, rock psychodeliczny, tzw. Scenę Canterbury, ruch Rock in Opposition bądź szeroko pojętą awangardę rockową. Wynikającą stąd niemożność zaszufladkowania zespołu i jego muzyki oceniano pozytywnie, chwaląc zarazem instrumentalistów za nieoglądanie się na ogólnie panujące trendy we współczesnej muzyce i odwagę w podążaniu własną ścieżką.

Adam Baruch z Jazzis Records określił muzykę Light Coorporation jako "niepowtarzalną odmianę RIO/awangardowego proga, która jest silnie zakorzeniona w początkach ruchu (Henry Cow), a równocześnie pomyślnie dostosowana do obecnych standardów pod względem brzmieniowym i koncepcyjnym", konkludując, iż Rare Dialect to "znakomita porcja inteligentnej muzyki"[2].

Maciej Nowotny z Polish-Jazz zwrócił szczególną uwagę na umiejętności Mariusza Sobańskiego, "którego gitara harmonijnie łączy całą tę oryginalność i odwagę, jakie czynią to nagranie niezapomnianym"[4], zaś Rok Podgrajšek z The Rocktologist uznał, że Light Coorporation to "grupa bardzo skoncentrowanych muzyków, którzy jednak grają na tyle swobodnie, by czuć się komfortowo w "zorganizowanych" improwizacjach"[8].

Vitaly Menshikov z serwisu Progressor napisał w podsumowaniu recenzji Rare Dialect, że "jego twórcy w większym stopniu polegają na własnych talentach kompozytorskich, aniżeli na źródłach swoich inspiracji" i zarekomendował płytę wszystkim tym, którzy "nie są przywiązani wyłącznie do tego czy innego rodzaju muzyki, lecz interesują się rozmaitymi manifestacjami rocka progresywnego"[6]. Olav Martin Bjørnsen, redakcyjny kolega Menshikova, uznał w tekście opublikowanym na Prog Archives, że pierwszy album Light Coorporation to "debiut wysokiej próby", który powinien przypaść do gustu "skłonnym do poszukiwań wielbicielom wyrafinowanego art rocka, podobnie jak entuzjastom jazzu i fusion"[5].

Paweł Bogdan, współpracownik Radia Aktywnego i twórca audycji "Za PROGiem", napisał w swojej recenzji, że chociaż Rare Dialect "jest debiutanckim materiałem formacji, to od muzyków bije naprawdę duża doza doświadczenia", dodając, iż "świetnie się dzieje, że takie wydawnictwa powstają, a muzycy nie boją się spojrzeć wstecz i przyciągnąć zamierzchłe muzyczne wzorce do dzisiejszej muzyki"[9].

Z kolei Michał Wilczyński, podówczas redaktor naczelny magazynu "Lizard", zapisał w swoim artykule, że pierwszy album Light Coorporation wypełniła muzyka "niezwykle wyrazista, oparta o solidną sekcję rytmiczną", która mogła podobać się "każdemu, kto gustuje w ambitniejszych odmianach muzyki rockowej, odważnie flirtujących z jazzem i muzyką poważną"[16].

Wreszcie Krzysztof Niweliński z ArtRock.pl stwierdził, że Rare Dialect to "debiut udany, utrzymany w duchu vintage, stanowiący, niejako wbrew spowijającej go raczej posępnej aurze, pomyślny dla dalszej kariery zespołu prognostyk"[1].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[17].

Nr Tytuł utworu MuzykaDługość
1.„Transparencies”Mariusz Sobański0:46
2.„Tokyo Streets Symphony”Mariusz Sobański10:29
3.„Maestro X”Mariusz Sobański5:52
4.„Ethnic Melody from the Saturn”Mariusz Sobański5:25
5.„The Legend of Khan’s Abduction”Mariusz Sobański6:09
6.„The Seven Wells (Evening Sound Session)”Mariusz Sobański5:06
7.„Merchaw Zman
  • Coming
  • Given Birth One More Time
  • From Death to Life
  • Transparencies”
Mariusz Sobański9:52
43:39

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Muzycy:

Produkcja:

Sprzęt[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[17].

Konsoleta: Soundcraft Spirit 600 ze Studia Hansa w Berlinie.

Magnetofon: Studer A807.

Taśma: BASF 911.

Preampy: kompresor/limiter UREI 1176LN; Siemens V72.

Mikrofon: RØDE NT-2A - zarejestrował saksofony tenorowy i barytonowy; Oktava MD-47 - mały plastikowy mikrofon z początku lat 70., Made in USSR, zarejestrował pozytywkę oraz dzwonki chromatyczne, które słychać na początku płyty w utworze Transparencies i na końcu utworu The Seven Wells (Evening Sound Session).

Gitara:

gitara basowa:

Head SWR SM 500 oraz David Eden 410 XLT. AKG D12 oraz AKG D20.

Klawisze:

  • Rhodes Piano Seventy Three MK I oraz głośnik Leslie.
  • Roland Space Echo.
  • Syntezator Roland JUNO-105.

Perkusja:

  • Shure SM 59 - werble.
  • Shure SM 57 - werble.
  • Sennheiser MD 441 - hi-hat.
  • AKG D12 oraz AKG D20 - stopa.
  • Shure 55SH - dodatkowo brzmienie centralki.
  • Sennheiser MD 421 - tom 10”.
  • Sennheiser MD 421 MKII - tom 14”.
  • RØDE NT-2A - ambient perkusji.
  • SE4400A - overheady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Krzysztof Niweliński: Recenzja Light Coorporation "Rare Dialect". artrock.pl, 6 stycznia 2013. [dostęp 2014-07-26]. (pol.).
  2. ↑ a b Adam Baruch: Light Coorporation "Rare Dialect" review. adambaruch.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
  3. ↑ Jacek Kurek. Recenzja Light Coorporation "Rare Dialect". „Lizard”. 1 (6)/2012, s. 52-53. Michał Wilczyński. GAD Records. ISSN 2082-4432. (pol.). 
  4. ↑ a b Maciej Nowotny: Light Coorporation "Rare Dialect" review. polish-jazz.blogspot.com, 27 września 2011. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
  5. ↑ a b Olav Martin "Windhawk" Bjørnsen: Light Coorporation "Rare Dialect" review. progarchives.com, 26 lipca 2012. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
  6. ↑ a b Vitaly Menshikov: Light Coorporation "Rare Dialect" review. progressor.net, 26 lipca 2012. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
  7. ↑ Bartosz Michalewski: Recenzja Light Coorporation "Rare Dialect". progrock.org.pl, 29 sierpnia 2011. [dostęp 2014-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  8. ↑ a b Rok Podgrajšek: Light Coorporation "Rare Dialect" review. therocktologist.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
  9. ↑ a b Paweł Bogdan: Recenzja Light Coorporation "Rare Dialect". za-progiem.blogspot.com, 16 lutego 2012. [dostęp 2014-07-26]. (pol.).
  10. ↑ Vintage Records. vintagerecords.pl [dostęp 26 lipca 2014].
  11. ↑ Paweł Bogdan: "Uniknąć zamknięcia w ciasnych szufladach", czyli wywiad z Mariuszem Sobańskim z LIGHT COORPORATION. za-progiem.blogspot.com [dostęp 26 lipca 2014].
  12. ↑ Krzysztof Niweliński: Recenzja Light Coorporation "Rare Dialect". artrock.pl [dostęp 26 lipca 2014].
  13. ↑ Oficjalna strona internetowa Chrisa Cutlera. ccutler.com [dostęp 26 lipca 2014].
  14. ↑ a b Krzysztof Niweliński: Konwersując z Alienem „o” Dialekcie i nie tylko – wywiad z Mariuszem Sobańskim, twórcą LIGHT COORPORATION. artrock.pl [dostęp 26 lipca 2014].
  15. ↑ Oficjalna strona internetowa "ARS"2. ars2.pl [dostęp 26 lipca 2014].
  16. ↑ Michał Wilczyński. ’’Lepiej’’. „Lizard”. 3 (8)/2012, s. 26. Michał Wilczyński. GAD Records. ISSN 2082-4432. (pol.). 
  17. ↑ a b Light Coorporation "Rare Dialect". lightcoorporation.com. [dostęp 2014-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 maja 2013)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rare_Dialect&oldid=70931291”