Reichswald Forest War Cemetery

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reichswald Forest War Cemetery
Ilustracja
Kwatery Cmentarza Wojennego Reichswald
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Miejscowość

Kleve

Adres

Grunewaldstrasse

Typ cmentarza

wojenny

Powierzchnia cmentarza

5,128 ha[1]

Liczba pochówków

7594

Liczba grobów

7494

Data otwarcia

1945

Zarządca

Komisja Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów

Architekt

Philip Dalton Hepworth

Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Reichswald Forest War Cemetery”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Reichswald Forest War Cemetery”
51,7407°N 6,0824°E/51,740700 6,082370
Strona internetowa

Reichswald Forest War Cemeterycmentarz wojenny Wspólnoty Brytyjskiej z okresu II wojny światowej położony w lesie Reichswald w pobliżu miejscowości Kleve w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia w Niemczech. Na cmentarzu pochowano lub upamiętniono 7594 żołnierzy poległych podczas II wojny światowej[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz Wojenny Reichswald został założony przez Komisję Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów (ang.: Commonwealth War Graves Commission). Po zakończeniu II wojny światowej sprowadzono tu ciała poległych na terenie zachodnich Niemiec. Większość żołnierzy zginęła podczas operacji Veritable w bitwach w lasach na granicy między Holandią a Niemcami, część podczas forsowania Renu w lutym 1945 r., część to żołnierze sił powietrznych, którzy zginęli podczas desantu w Hamminkeln (Operacja Varsity), część stanowią ciała lotników, którzy zginęli podczas różnych działań w powietrzu na terenie północno-zachodnich Niemiec. Nekropolię zaprojektował brytyjski architekt Philip Hepworth. Jest to największy cmentarz Wspólnoty Brytyjskiej w Niemczech[3].

Nekropolia[edytuj | edytuj kod]

Nagrobki polskich pilotów

Nekropolia w lesie Reichswald zbudowana została według wytycznych zawartych w tzw. raporcie Kenyona, który jest normą dla brytyjskich cmentarzy wojennych, które powstały po I wojnie światowej. Według tego schematu wzniesiono dwie budowle w centrum – kamienny krzyż z nałożonym na siebie mieczem z brązu (Cross of Sacrifice) oraz prostokątny kamień (Stone of Remembrance) z inskrypcją pochodzącą z BibliiTheir name liveth for evermore”, pol. imię ich żyje w pokoleniach[4]. Przy wejściu znajdują się dwie wieże w stylu mauretańskim, w których wyłożone są księgi z nazwiskami poległych[5]. Po obu stronach od wejścia ciągną się wąskie rzędy nagrobków osadzonych w gęstej murawie. Każdy tu pochowany żołnierz ma własny kamienny nagrobek o wysokości trzech stóp i sześciu cali i o szerokości jednej stopy i trzech cali[6].

Na cmentarzu oprócz Brytyjczyków pochowanych jest 706 Kanadyjczyków, 328 Australijczyków, 127 Nowozelandczyków, 73 Polaków oraz przedstawiciele innych nacji. Prawie wszyscy pochowani tutaj Polacy służyli w jednostkach bombowych: 300. Dywizjonie Ziemi Mazowieckiej, 301. Dywizjonie Bombowym Ziemi Pomorskiej „Obrońców Warszawy”, 304. Dywizjonie „Ziemi Śląskiej” oraz 305. Dywizjonie Bombowym Ziemi Wielkopolskiej[7].

Na cmentarzu Reichswald odbywają się regularnie polsko-niemieckie obchody rocznicy 1 września[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Peter Burggraaff: Britischer Ehrenfriedhof im Reichswald. KuLaDig - Kultur. Landschaft. Digital. (kuladig.de), 2012. [dostęp 2019-03-09]. (niem.).
  2. HISTORY OF THE CWGC. The Commonwealth War Graves Commission (CWGC). [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
  3. Britischer Ehrenfriedhof. Strona internetowa miasta Kleve (kleve.de). [dostęp 2019-03-09]. (niem.).
  4. Syr 44,14 w przekładach Biblii.
  5. Jan-Heiner Tück: Gesellschaft mit den Kriegstoten. Christ in der gegenwart, 2017-11-19. [dostęp 2019-03-09]. (niem.).
  6. Frederic Kenyon: WAR GRAVES, how the cementaries abroad will be designed. Londyn: His majesty’s stationery office, 1918. (ang.).
  7. Wojciech Zmyślony: Brytyjski Cmentarz Wojenny Reichswald Forest w Kleve. polishairforce.pl. [dostęp 2019-03-09]. (pol.).
  8. Barbara Cöllen: Polsko-niemieckie obchody rocznicy 1 września. „Przypomnieć, co miało zgubny wpływ na Europę”. Deutsche Welle (dw.com), 2014-09-02. [dostęp 2019-03-09]. (pol.).