Rejon łazirkowski
| rejon wiejski | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powstania |
22 stycznia 1935 |
| Data likwidacji |
30 grudnia 1962 |
| Powierzchnia |
500 км² |
| Populacja (1959) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
46,788 os./km² |
Adres urzędu: Ukraińska SRR, obwód połtawski, rejon łazirkowski, wieś Łazirky
| |
Rejon łazirkowski (ukr. Лазорківський район[1], Łazorkiwśkyj rajon vel Лазі́рківський райо́н[2], Łazirkiwśkyj rajon; ros. Лазорковский район, Łazorkowskij rajon) — dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej SRR ze stolicą w Łazirkach, istniejąca w latach 1935-1962 na terenie obecnego rejonu łubieńskiego.
Przez teren rejonu przebiegała linia kolejowa ze stacją pasażerską Łazirky, łącząca Kijów i Połtawę.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rejon został utworzony 22 stycznia 1935[1] poprzez wydzielenie 16 hromad wiejskich z rejonów łubieńskiego i pyriatyńskiego. Początkowo wchodził w skład obwodu charkowskiego, a 22 września 1937 został przyłączony do nowoutworzonego obwodu połtawskiego[3].
Hromady wiejskie (16), które weszły w skład rejonu:
- wydzielone z rejonu łubieńskiego: Łazirky, Horobiji, Hince, Duchowe, Hubske, Rejozero, Heceno-Irżawec, Choroszky, Chorużówka, Czerewky, Woronynci, Iskiwci, Bohodarówka, Tarandynci.
- wydzielone z rejonu pyriatyńskiego: Karpiłówka, Ołeksandrówka[4].
W latach 1941-1943 teren rejonu znajdował się pod okupacją niemiecką. Wchodził w skład okręgu łubieńskiego Komisariatu Rzeszy Ukraina[5].
W latach 1956-1958 przeprowadzono proces łączenia hromad, na skutek czego ich liczba w rejonie łazirkowskim zmniejszyła się w 1954 do 15, a w 1960 do 10[6].
Rejon został zniesiony 30 grudnia 1962 poprzez przyłączenie do rejonu łubieńskiego[2]. Później, 4 stycznia 1965 niektóre hromady dawnego rejonu łazirkowskiego razem z Łazirkami zostały włączone do odtworzonego rejonu orżyckiego[7], w składzie którego znajdowały się do 2020[8].
Ludność[edytuj | edytuj kod]
Liczba mieszkańców:
- 1939 — 26 076 mieszkańców, w tym 12 626 mężczyzn i 13 450 kobiety[9].
- 1959 — 23 394 mieszkańców, w tym 9839 mężczyzn i 13 555 kobiet[10].
Skład narodowościowy (1939):
- Ukraińcy — 24 479, w tym w Łazirkach 1492.
- Rosjanie — 1301, w tym w Łazirkach 3.
- Żydzi — 39, w tym w Łazirkach 3.
- inni — 257, w tym w Łazirkach 9[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b ЗЗРРСУУ/1935/3. Uchwała Prezydium Wszechukraińskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego z 22 stycznia 1935 o rozkułaczeniu rejonów USRR. 1935-01-22. [dostęp 2024-02-24]. (ukr.).
- ↑ a b Dekret Prezydium Rady Najwyższej USRR z 30 grudnia 1962 o konsolidacji rejonów wiejskich Ukraińskiej SRR. 1962-12-30. [dostęp 2024-02-24]. (ukr.).
- ↑ Uchwała Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR z 22 września 1937 o podziale obwodu charkowskiego na charkowski i połtawski, kijowskiego — na kijowski i żytomierski, winnickiego na winnicki i kamieniec-podolski oraz odeskiego na odeski i mikołajowski (Dziennik Praw ZSRR, 1937, nr 63, str. 275). 1937-09-22. [dostęp 2024-02-24]. (ros.).
- ↑ ЗЗРРСУУ/1935/4. Uchwała Prezydium Wszechukraińskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego z 17 lutego 1935 o składzie nowych rejonów administracyjnych obwodu charkowskiego. 1935-02-17. [dostęp 2024-02-24]. (ukr.).
- ↑ Wasyliewa J. i in.: Адміністративно-територіальний поділ Полтавщини (1648-2012 рр.). red. Biłous H. i in.. Wyd. 2. Połtawa: wyd. АСМІ, 2012, s. 66-67. ISBN 978-966-182-203-9.
- ↑ Wasyliewa J. i in.: Адміністративно-територіальний поділ Полтавщини (1648-2012 рр.). red. Biłous H. i in.. Wyd. 2. Połtawa: wyd. АСМІ, 2012, s. 71. ISBN 978-966-182-203-9.
- ↑ Dekret Prezydium Rady Najwyższej USRR z 4 stycznia 1965 o wniesieniu zmian do podziału administracyjnego na rejony Ukraińskiej SRR (Biuletyn Rady Najwyższej, 1965, nr 3, str. 64). Oficjalna strona internetowa Rady Najwyższej Ukrainy, 1965-01-04. [dostęp 2024-02-24]. (ukr.).
- ↑ Uchwała Rady Najwyższej Ukrainy z 17 lipca 2020 w sprawie utworzenia i likwidacji rejonów (Biuletyn Rady Najwyższej, 2020, nr 33, str. 235). Oficjalna strona internetowa Rady Najwyższej Ukrainy, 2023-09-07. [dostęp 2024-02-17]. (ukr.).
- ↑ Wszechzwiązkowy Spis Ludności ZSRR 1939 r. Liczba ludności ZSRR według rejonów i miast. demoscope.ru. [dostęp 2024-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-22)]. (ros.).
- ↑ Wszechzwiązkowy Spis Ludności 1959 r. Liczba ludności miast i innych miejscowości, rejonów, centrów rejonowych i innych dużych miejscowości wiejskich, stanem na 15 stycznia 1959 r. według regionów republik radzieckich (oprócz RFSRR). demoscope.ru. [dostęp 2024-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-27)]. (ros.).
- ↑ Wszechzwiązkowy Spis Ludności 1939 r. Skład narodowościowy ludności rejonów, miast i dużych miejscowości wiejskich republik radzieckich ZSRR. demoscope.ru. [dostęp 2024-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-01)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Лазірківський район. W: Полтавщина : Енциклопедичний довідник. A. W. Kudrycki. Kijów: "Encyklopedia Ukraińska" im. M. P. Bażana, 1992, s. 446-447. ISBN 5-88500-033-6. (ukr.).