Rezerwat przyrody Śnieżycowy Jar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śnieżycowy Jar
Logotyp Śnieżycowy Jar
Ilustracja
Rezerwat podczas kwitnienia śnieżyc
rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Mezoregion

Pojezierze Wielkopolskie (315.5)

Data utworzenia

1975

Akt prawny

M.P. z 1975 r. nr 11, poz. 64, §12

Powierzchnia

9,52 ha

Powierzchnia otuliny

8,94 ha

Położenie na mapie gminy Murowana Goślina
Mapa konturowa gminy Murowana Goślina, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Śnieżycowy Jar”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Śnieżycowy Jar”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Śnieżycowy Jar”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Śnieżycowy Jar”
Ziemia52°36′54″N 16°55′45″E/52,615000 16,929167
Strona internetowa

Śnieżycowy Jarflorystyczny rezerwat przyrody założony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w 1975 roku dla ochrony jednego z nielicznych w Wielkopolsce (i ogółem na niżu polskim) stanowiska śnieżycy wiosennej (Leucojum vernum).

Przyroda i historia[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat początkowo zajmował 4,21 ha. W wyniku ekspansji śnieżycy jego powierzchnia uległa powiększeniu i obecnie wynosi 9,52 ha, a powierzchnia otuliny 8,94 ha[1]. Rezerwat znajduje się na terenie leśnictwa Starczanowo, w gminie Murowana Goślina (powiat poznański) i podlega ochronie częściowej.

Śnieżyca rośnie masowo w runie zespołu grądu niskiego, występującego na brzegach strumienia płynącego w dość stromym jarze. Domniemywa się, że śnieżyce zostały posadzone na tym terenie ręką ludzką w końcu XIX wieku. Na terenie rezerwatu rośnie ok. 20 gatunków drzew i krzewów, m.in.: dąb czerwony, topola biała, klon polny (paklon), jawor, wiąz. Wiek drzewostanu 20 do 120 lat. W runie, oprócz śnieżycy, występują też m.in. przylaszczka pospolita, zawilec gajowy i złoć żółta[2].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Skrajem rezerwatu prowadzi ścieżka turystyczna, którą można osiągnąć idąc ze Starczanowa lub z Uchorowa (drogowskazy). W pobliżu przechodzi też konny Wilczy szlak.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rezerwat przyrody Śnieżycowy Jar. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-15].
  2. red. zbior., Śnieżycowy Jar, folder przyrodniczy, Nadleśnictwo Łopuchówko

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]