Rezerwat przyrody Śnieżyczki
52°24′14″N 22°22′28″E/52,403889 22,374444| rezerwat florystyczny | |
| Typ |
florystyczny |
|---|---|
| Podtyp |
roślin zielnych i krzewinek |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1980 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
25,27 ha |
Położenie na mapie gminy Repki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego  | |
| 52°24′14″N 22°22′28″E/52,403889 22,374444
| |
Rezerwat przyrody Śnieżyczki – florystyczny rezerwat przyrody w gminie Repki, w powiecie sokołowskim (województwo mazowieckie). Znajduje się na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Sokołów (leśnictwo Repki, oddział 250)[1].
Został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 grudnia 1980 roku (M.P. z 1980 r. nr 30, poz. 171[2]) na powierzchni 25,27 ha. Zgodnie z rejestrem gruntów jest to działka nr 1170 o powierzchni 24,92 ha[1].
Według Zarządzenia celem ochrony jest zachowanie bogatego i jednego z niewielu w Polsce nizinnej stanowiska ginącego gatunku chronionego – śnieżyczki przebiśnieg (Galanthus nivalis).
Klasyfikacja rezerwatu[edytuj | edytuj kod]
Jest to rezerwat florystyczny (Fl) objęty ochroną częściową;
- według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat florystyczny (PFl), podtypu roślin zielnych i krzewinek (rzk),
- według głównego typu ekosystemu należy do typu leśnego i borowego (EL), podtypu lasów nizinnych (lni)[1].
Przedmiot i cel ochrony[edytuj | edytuj kod]
Przedmiotem ochrony jest stanowisko śnieżyczki przebiśnieg (Galanthus nivalis). Celem ochrony jest zachowanie i stabilizacja stanowiska tej rośliny.
Walory przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]
Śnieżyczka przebiśnieg jest niewielką rośliną cebulkową kwitnącą na przedwiośniu. Należy do roślin, których centrum występowania znajduje się w Karpatach i innych terenach południowej Polski. Na terenach niżowych występuje bardzo rzadko. Zwłaszcza tak bogate stanowisko jest unikatowe, tym bardziej że śnieżyczka na tym terenie znajduje się w ekspansji, wchodząc na tereny sąsiednich wydzieleń leśnych[1].
Wczesną wiosną obok śnieżyczki kwitną: zawilec gajowy i zawilec żółty, przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis), złoć żółta (Gagea lutea) oraz rzadka na tym terenie, biało kwitnąca zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides). Innymi rzadkimi gatunkami występującymi w rezerwacie są: turzyca leśna (Carex sylvatica), jaskier kaszubski (Ranunculus cassubicus) i czartawa drobna (Circaea alpina)[1].
Śnieżyczka występuje w płatach wielogatunkowych lasów liściastych. Ich drzewostan buduje grab pospolity (Carpinus betulus), dąb szypułkowy (Quercus robur), olsza czarna (Alnus glutinosa), brzoza brodawkowata (Betula pendula) i topola osika (Populus tremula). Zdarza się klon pospolity (Acer platanoides) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior). Wśród krzewów przeważa czeremcha zwyczajna (Prunus padus) i wiciokrzew suchodrzew (Lonicera xylosetum). W runie dominują: gajowiec żółty (Lamiastrum galeobdolon), zawilec gajowy i żółty (Anemone nemorosa i A. ranunculoides), podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria) oraz kopytnik pospolity (Asarum europaeum).
Zagospodarowanie rezerwatu polega głównie na prowadzeniu niezbędnych prac pielęgnacyjnych, związanych głównie z poprawą jego stanu sanitarnego (użytki przygodne). Prowadzone są także cięcia pielęgnacyjne na powierzchniach młodszych wydzieleń drzewostanu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Sokołów na lata 2016-2025 wg stanu lasu w dniu 1 stycznia 2016. Program Ochrony Przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Warszawie. [dostęp 2019-05-14].
- ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 grudnia 1980 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody M.P. z 1980 r. nr 30, poz. 171
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rezerwat przyrody Śnieżyczki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-14].