Rezerwat przyrody Jezioro Sporackie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Sporackie
rezerwat wodny
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny[1][2]

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1][2]

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Położenie

gmina Człuchów

Mezoregion

Równina Charzykowska

Data utworzenia

1965

Akt prawny

M.P. z 1965 r. nr 64, poz. 360

Powierzchnia

17,64 ha

Powierzchnia otuliny

51,49 ha

Położenie na mapie gminy wiejskiej Człuchów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Człuchów, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Jezioro Sporackie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jezioro Sporackie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Jezioro Sporackie”
Położenie na mapie powiatu człuchowskiego
Mapa konturowa powiatu człuchowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jezioro Sporackie”
Ziemia53°46′44″N 17°25′50″E/53,778889 17,430556
Sporacz
Jezioro Sporackie
Położenie
Państwo

 Polska

Morfometria
Powierzchnia

0,113 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


0,64 km
0,18 km

Hydrologia
Rodzaj jeziora

lobeliowe

Jezioro Sporackiewodny rezerwat przyrody na południowym skraju Równiny Charzykowskiej, na terenie gminy Człuchów, powiat człuchowski, województwo pomorskie[1]. Obejmuje jezioro Sporacz[3] (Jezioro Sporackie, kasz. Spòracczé Jezoro) oraz otaczające je torfowisko przejściowe i las. Nie jest udostępniony do zwiedzania[4].

Rezerwat został powołany zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 października 1965, na powierzchni 11,36 ha[5]. Celem utworzenia rezerwatu było „zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych rzadkiej roślinności słodkowodnej”[5]. Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2017 powiększono rezerwat do 17,64 ha oraz wyznaczono wokół niego otulinę o powierzchni 51,49 ha[2]. Za nowy cel ochrony uznano „zachowanie ekosystemu jeziora lobeliowego oraz jego torfowiskowych i leśnych obrzeży, wraz z charakterystyczną roślinnością oraz populacjami cennych gatunków roślin i zwierząt”[2].

Sporacz to niewielkie śródleśne jezioro lobeliowe o średniej głębokości[4]. Występują w nim rzadkie i cenne gatunki charakterystyczne dla jezior lobeliowych, przede wszystkim: lobelia jeziorna, poryblin jeziorny i elisma wodna[4].

Rezerwat nie posiada planu ochrony[1][4]. Nadzór nad rezerwatem sprawuje Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Gdańsku[1][2].

Rezerwat znajduje się w granicach obszaru siedliskowego sieci Natura 2000Czerwona Woda pod Babilonem” PLH220056 oraz Obszaru Chronionego Krajobrazu Okolice Jezior Krępsko i Szczytno[4]. Jest położony w leśnictwie Polnica, obrębie leśnym Polnica (Nadleśnictwo Człuchów)[6].

Najbliższe miejscowości to mała śródleśna osada Babilon i leśniczówka o tej samej nazwie, położone na północny wschód od jeziora. W pobliżu znajduje się rezerwat „Jezioro Bardze Małe[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Rezerwat przyrody Jezioro Sporacz. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-10].
  2. a b c d e Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jezioro Sporackie”. [w:] Dz. Urz. Województwa Pomorskiego poz. 2227 [on-line]. 2017-06-09. [dostęp 2019-06-10].
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 322, ISBN 83-239-9607-5.
  4. a b c d e Rezerwat przyrody „Jezioro Sporackie”. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku. [dostęp 2019-06-10].
  5. a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 3 grudnia 1981 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1981 r. nr 29, poz. 271)
  6. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Człuchów – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-06-10].
  7. Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu