Roman Oleksin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Oleksin
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1934
Tartaków

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 2018
Warszawa

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Roman Grzegorz Oleksin (ur. 12 marca 1934 w Tartakowie, zm. 11 czerwca 2018 w Warszawie) – polski rzemieślnik i działacz spółdzielczy, poseł na Sejm PRL VII kadencji (1976–1980).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej rodzice zostali zamordowani przez oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii. Po wyzwoleniu Roman Oleksin wraz z bratem przeniósł się na Dolny Śląsk. W 1950 rozpoczął pracę w Zarządzie Okręgowym Ligi Morskiej, a w 1951 związał się ze spółdzielnią „Wspólny wysiłek”. Po uzyskaniu świadectwa maturalnego w 1953 podjął studia na Politechnice Wrocławskiej zakończone przyznaniem tytułu inżyniera elektryka (w 1958). Po zakończeniu nauki pracował jako projektant i inspektor nadzoru. W 1968 otworzył własny zakład rzemieślniczy w Tworzyjanowie. W 1973 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego w tym samym roku dostał się do Miejskiej Rady Narodowej w Sobieszowie. W 1976 rekomendowany na posła do Sejmu VII kadencji w okręgu Jelenia Góra, zasiadał w Komisjach Handlu Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług oraz Komunikacji i Łączności. Po odejściu z Sejmu działał w radach narodowych. W 1988 bez powodzenia ubiegał się o mandat w Stołecznej Radzie Narodowej, przegrywając z Tadeuszem Supińskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kandydaci na radnych do Stołecznej Rady Narodowej, w: „Warszawski Magazyn Wyborczy” [dodatek do „Życia Warszawy” z 19 czerwca 1988]; Wyniki wyborów do Rady Narodowej m.st. Warszawy, „Życie Warszawy", nr 150, 29 czerwca 1988

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]