Roman Wilczek

Roman Wilczek
Lupus
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1914 ; Toruń
Data śmierci	7 listopada 2004
	Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Jednostki	Zgrupowanie Kryska
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa; powstanie warszawskie;
	Odznaczenia

Roman Wilczek ps. Lupus (ur. 3 stycznia 1914 w Toruniu, zm. 7 listopada 2004^[1]) – uczestnik walk września 1939 roku. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Syn Brunona i Marty^[2].

Wieloletni prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Zarządzie Okręgu Szczecin^[3].

Okres wojny[edytuj | edytuj kod]

Uczestnik walk września 1939 roku. Został ranny w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej wstąpił do Armii Krajowej.

Był dowódcą 1 plutonu 21 kompanii „Narew" i zastępcą dowódcy tejże kompanii. Prowadził szkolenia z sanitariuszkami, łączniczkami, oraz żołnierzami różnych stopni w celu przygotowania ich do spodziewanych zadań. Przy jego pomocy zdekonspirowany został agent Gestapo działający w strukturach AK^[2]. W powstaniu warszawskim walczył m.in. o zdobycie Instytutu Głuchoniemych na placu Trzech Krzyży. Następnie walczył w Zgrupowaniu „Kryska” na Górnym Czerniakowie. 29 września przepłynął Wisłę^[2].

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

Od 1946 roku mieszkał w Szczecinie. Był pionierem Portu Szczecińskiego i ekspertem Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Danuta Szyksznian Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459-460

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie Cmentarze w Szczecinie [online], cmentarze.szczecin.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
↑ ^a ^b ^c Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459.
↑ Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 460.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, 2009. ISBN 978-83-88038-68-6.

[1] Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie Cmentarze w Szczecinie [online], cmentarze.szczecin.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).

[biwak459-2] Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459.

[biwak460-3] Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 460.

[1]

[2]

[3]