Rosiczka przerastająca

Rosiczka przerastająca
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	rosiczkowate
Rodzaj	rosiczka
Gatunek	rosiczka przerastająca
	Nazwa systematyczna
	Drosera prolifera C.T.White; Victorian Naturalist 57: 95 1940
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rosiczka przerastająca (Drosera prolifera) – gatunek z rodziny rosiczkowatych. Występuje w lasach równikowych australijskiego stanu Queensland. Gatunek odkryty został w 1937 roku, opisany w 1940. Jest rzadko spotykany w uprawie^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina wieloletnia, drobna, tworząca przyziemne rozety o średnicy do 10 cm^[5].
Liście: O nerkowatym kształcie i średnicy do 2 cm umieszczone na długim (do 4 cm) i cienkim ogonku.
Kwiaty: Drobne, czerwone, różowe lub białe. Wyrastają zebrane w kwiatostan osiągający do 18 cm wysokości^[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina owadożerna. Należy do nielicznych rosiczek znoszących trwałe ocienienie. Wymaga wyrównanych temperatur i dużej wilgotności. Rozmnaża się wegetatywnie za pomocą rozetek potomnych, rzadko za pomocą nasion^[5]. Rozetki powstają na końcach głąbików kwiatostanowych^[6].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Rosiczkę przerastającą uprawia się na podłożu kwaśnym, w czystym torfie lub żywych torfowcach w doniczkach o wysokości 13 cm. Warunkiem uprawy jest, aby podłoże było stale wilgotne, np. poprzez utrzymywanie wody w podstawce, jak również zapewnienie przez cały czas wysokiej wilgotności powietrza (wymaga stałego przykrycia lub uprawy w paludarium). Zimą toleruje spadki temperatur do 10 °C. Wymaga doświetlania (w sumie 16-godzinnego) w okresie jesienno-zimowym. Rozmnażana za pomocą rozetek potomnych^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-04-24] (ang.).
↑ Drosera prolifera C.T.White. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-04-24].
↑ Drosera prolifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Zbigniew Podbielkowski, Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny mięsożerne - zwane też owadożernymi. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2003, s. 16, 54, 56. ISBN 83-7073-337-9.
↑ ^a ^b Adrian Slack: Carnivorous plants. London: Alphabooks Ltd, 1988, s. 221. ISBN 0-7136-3079-5.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-04-24] (ang.).

[3] Drosera prolifera C.T.White. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-04-24].

[iucn-4] Drosera prolifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[podbielkowski-5] Zbigniew Podbielkowski, Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny mięsożerne - zwane też owadożernymi. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2003, s. 16, 54, 56. ISBN 83-7073-337-9.

[slack-6] Adrian Slack: Carnivorous plants. London: Alphabooks Ltd, 1988, s. 221. ISBN 0-7136-3079-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]