Rozkład jedności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rozkład jedności – pojęcie używane w matematyce m.in. w topologii, analizie oraz geometrii różniczkowej.

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Rodzinę funkcji ciągłych określonych na przestrzeni topologicznej nazywamy rozkładem jedności, o ile dla każdego zachodzi Z warunku tego wynika w szczegolności, że przy ustalonym zbiór jest przeliczalny[1].

Rodzaje rozkładów jedności[edytuj | edytuj kod]

  • Jeżeli pokrycie przestrzeni jest lokalnie skończone, to mówimy, że taki rozkład jedności jest lokalnie skończony.
  • Jeżeli pokrycie jest wpisane w pokrycie przestrzeni to mówimy, że rozkład jedności jest drobniejszy od pokrycia [1].

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

  • Ważnym w topologii zastosowaniem rozkładów jedności jest charakteryzacja przestrzeni parazwartych. Dokładniej, dla -przestrzeni następujące warunki są równoważne:
a) Przestrzeń jest parazwarta.
b) Dla każdego pokrycia otwartego przestrzeni istnieje drobniejszy od niego lokalnie skończony rozkład jedności.
c) Dla każdego pokrycia otwartego przestrzeni istnieje drobniejszy od niego rozkład jedności[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Warszawa: PWN, 2007, s. 348–349. ISBN 978-83-01-15254-3.