Roztocze (Biłgoraj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roztocze
Osiedle Biłgoraja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

biłgorajski

Miasto

Biłgoraj

Powierzchnia

0,58[1] km²

Tablice rejestracyjne

LBL

Położenie na mapie Biłgoraja
Mapa konturowa Biłgoraja, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Roztocze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Roztocze”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Roztocze”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Roztocze”
Ziemia50°32′49″N 22°43′38″E/50,547000 22,727100
Strona internetowa
Biłgoraj na austriackiej mapie topograficznej z XIX w. Obszar obecnego osiedla Roztocze to niezurbanizowany teren pomiędzy miastem a wioską Bojary.

Roztocze – jedno z 12 osiedli (jednostek pomocniczych gminy), na jakie podzielone jest miasto Biłgoraj[2].

Dane ogólne[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Roztocze położone jest po północnej stronie centrum miasta. Sąsiaduje ze Śródmieściem i osiedlem Sitarska - Kępy (od południa), Rapami (od wschodu) i Bojarami (od północy).

Południową granicę osiedla wyznaczają ulice Przemysłowa i Zamojska; zachodnią stanowi ciąg ulicy Stanisława Moniuszki. Od strony północnej obszar tej jednostki ograniczają torowiska równolegle biegnących linii kolejowych nr 65 i 66[3].

Zabudowa osiedla to niemal wyłącznie domy jednorodzinne. Jedynie przy ul. Łąkowej znajduje się kilka niewielkich bloków; przy tej samej ulicy zlokalizowany jest zespół obiektów o charakterze usługowo-magazynowo-składowym[4], należących do obsługującego miasto Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej sp. z o.o.[5] W północnej części osiedla, wzdłuż linii kolejowych, rozłożone są też łąki i nieużytki[4]; przebiega przez nie Obwodnica Północna, będąca ciągiem drogi wojewódzkiej nr 858[6].

W granicach osiedla Roztocze znajdują się dwa obiekty, związane z religią katolicką i wpisane do miejskiego rejestru zabytków. Są to:

  • figura św. Jana Nepomucena pochodząca z 1821; stoi w miejscu dawnych rogatek zamojskich, przy skrzyżowaniu obecnych ulic Zamojskiej i Łąkowej;
  • przydrożna kapliczka pochodząca z 1917; stoi przy ulicy Moniuszki, w pobliżu skrzyżowania z ulicą Żabią[7].

Przy ulicy Przemysłowej zlokalizowane są obiekty Zespołu Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących (budynki szkole, warsztaty, internat); szkoła posiada zaplecze sportowe (boiska, bieżnie, korty tenisowe) dostępne dla ogółu mieszkańców okolicy[8].

Organem uchwałodawczym osiedla jako jednostki pomocniczej gminy miejskiej Biłgoraj jest Rada Osiedla. Organ wykonawczy to Zarząd Osiedla[9].

Informacje historyczne[edytuj | edytuj kod]

Od momentu powstania Biłgoraja w drugiej połowie XVI w. obszar dzisiejszego osiedla był niezagospodarowanym terenem, leżącym po północnej stronie miasta. W XVIII w. powstał trakt łączący Biłgoraj z Radzięcinem; w uogólnieniu biegł on tak, jak dzisiejsza ulica Stanisława Moniuszki, czyli południkowo, wzdłuż zachodniej granicy obecnego osiedla. Droga ta aż do XIX w. nosiła miano ulicy Radzięckiej[10]. Opisywany teren oddzielał miasto od leżącej na północ od niego wioski Bojary.

W 1918 rozwój przestrzenny miasta w kierunku północnym ograniczał się do ulicy Zastodolnej (obecnej Przemysłowej), będącej południową granicą dzisiejszego osiedla[10]. Dopiero w okresie międzywojennym (1918-1939) rozpoczął się proces urbanizacji obszaru: na mapach z tego czasu widoczne są już zaczątki dzisiejszej ulicy Łąkowej[11]. Wytyczenie sieci ulic i powstanie większej części obecnej zabudowy nastąpiło w latach 60., 70. i 80. XX wieku. Wtedy też zbudowane zostały obiekty dzisiejszego Zespołu Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących; wcześniej w ich miejscu działał zakład tartaczny[12].

Osiedle Roztocze jako jednostkę obecnego podziału administracyjnego w sensie formalnym powołano do życia Uchwałą Rady Miasta w Biłgoraju z dnia 25 sierpnia 2004; wówczas też wytyczono aktualnie obowiązujące granice osiedla[3].

W 2014 oddano do użytku przebiegającą przez północną część osiedla obwodnicę w ciągu drogi wojewódzkiej nr 858[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pomiar w Geoportalu [dostęp 2018-12-11].
  2. § 29 uchwały nr XIII/122/2019 Rady Miasta Biłgoraj z dnia 30 października 2019 r. w sprawie uchwalenia Statutu Miasta Biłgoraja [online], 2019-10-30 [dostęp 2022-08-12].
  3. a b Rady Osiedli - Biłgoraj [online], www.bilgoraj.pl [dostęp 2018-12-11] (pol.).
  4. a b Podgląd w Geoportalu [dostęp 2018-12-11].
  5. Kontakt - PGK Biłgoraj [online], pgkbilgoraj.pl [dostęp 2018-12-11].
  6. Interaktywna Mapa Dróg – ZDW Lublin [online] [dostęp 2018-12-09] (pol.).
  7. Ewidencja zabytków gminy miasto Biłgoraj.
  8. Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w Biłgoraju - Strona główna [online], www.zszio.lbl.pl [dostęp 2018-12-11].
  9. Uchwała Rady Miasta w Biłgoraju z dnia 25 sierpnia 2004 r.
  10. a b Biłgoraj - strona miasta [online], www.bilgoraj.lbl.pl [dostęp 2018-12-11].
  11. Mapa topograficzna 1:100000, pas 46, słup 35. Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1938.
  12. Ulica Widok - Biłgoraj [online], www.bilgoraj.pl [dostęp 2018-12-11] (pol.).
  13. Obwodnica północna gotowa - inwestycja uroczyście podsumowana [online], bilgorajska.pl [dostęp 2018-12-11].