Słobódka Dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słobódka Dolna
Долішня Слобідка
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

monasterzyski

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Słobódka Dolna”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Słobódka Dolna”
Ziemia49°03′57,3″N 25°11′03,4″E/49,065917 25,184278

Słobódka Dolna (ukr. Долішня Слобідка, Dolisznia Słobidka) – część wsi Dubienka na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie monasterzyskim, w zakolu rzeki Koropiec.

Pod koniec XIX i na początku XX wieku miejscowość leżała w granicach Austro-Węgier, w Galicji, w okręgu buczackim. W 1870 roku liczyła 170 mieszkańców. Właścicielami obszaru dworskiego byli wówczas Błażowscy[1]. W 1910 roku miejscowość zamieszkiwana była przez 191 osób[2]. W okresie międzywojennym wieś należała do Polski i stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Monasterzyska w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim[3]. W 1921 roku gmina Słobódka Dolna liczyła 155 mieszkańców (84 kobiety i 71 mężczyzn) i znajdowało się w niej 27 zamieszkałych budynków, w tym 6 o przeznaczeniu wyłącznie mieszkalnym. 148 osób deklarowało narodowość polską, 6 – ukraińską (rusińską), 1 – inną. 132 osoby deklarowały przynależność do wyznania rzymskokatolickiego, 23 – do greckokatolickiego[4]. Według danych z 1 marca 1943 roku gromada Słobódka Dolna miała 157 mieszkańców[5].

Na początku lipca 1941 r. bojówka nacjonalistów ukraińskich z OUN po dokonaniu pogromu Polaków we wsi Czechów skierowała się na Słobódkę Dolną, ale pod wpływem zbliżającego się oddziału wojsk sowieckich wycofała się i do rzezi mieszkańców nie doszło. W latach 1943 - 1944 członkowie UPA zamordowali 17 Polaków ze Słobódki i Berezówki[6].

Po II wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Związku Radzieckiego, w Ukraińskiej SRR, i weszła w skład rejonu koropeckiego w obwodzie tarnopolskim. Według danych z 1946 roku miała status chutoru i nosiła nazwę Słobidka (ukr. Слобідка)[7]. Później została włączona do wsi Dubienka[8].

W Słobódce Dolnej znajduje się cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W 2000 roku ustanowiono pamiątkowy krzyż z okazji 2000-lecia narodzin Chrystusa[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słobódka 12.) ''Dolna'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 807.
  2. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: nakładem i drukiem I. Jaegera, 1918, s. 152.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 631
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XV. Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923, s. 7.
  5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement auf Grund der Summarischen Bevölkerungsbestandsaufnahme am 1. März 1943. Krakau: Burgverlag Krakau, 1943, s. 5.
  6. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 172-173, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  7. Українська РСР. Адміністративно-територіальний поділ на 1 вересня 1946 року. відп. ред. М. Ф. Попівський. Київ: Українське видавництво політичної літератури, 1947, s. 570.
  8. a b Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 538. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)