Sabine Meyer
 Sabine Meyer, 2019 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
klarnecistka |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Sabine Meyer (ur. 30 marca 1959 w Crailsheim[1][2][3]) – niemiecka klarnecistka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podstawy edukacji muzycznej otrzymała od swojego ojca, klarnecisty Karla Meyera[1][2][3]. Była uczennicą Otto Hermanna w Stuttgarcie i Hansa Deinzera w Hanowerze[1][2][3]. Laureatka międzynarodowego konkursu ARD w Monachium[1][3]. Początkowo występowała z Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks[1][2]. W 1983 roku została członkiem orkiestry Berliner Philharmoniker, jednak po roku zrezygnowała z tej posady, poświęcając się karierze solowej i kameralistyce[1]. Występowała w Europie, Ameryce Północnej i Japonii[2].
W 1983 roku wspólnie ze swoim mężem Reinerem Wehle i bratem Wolfgangiem Meyerem założyła Trio di Clarone, w 1988 roku natomiast Bläserensemble Sabine Meyer[1][2]. Występowała z pianistą Rudolfem Buchbinderem i wiolonczelistą Heinrichem Schiffem, grała też razem z Cleveland Quartet i Brandis Quartett[1][3]. Dokonała licznych nagrań płytowych dla EMI, m.in. koncertów i utworów klarnetowych Johanna Stamitza, W.A. Mozarta i C.M. von Webera oraz oktetów Franza Krommera[1]. W jej repertuarze znajdowały się także utwory muzyki współczesnej[2]. Dokonała premierowych wykonań Oktetu na instrumenty dęte Edisona Denisowa (1991) i Romansu na klarnet i orkiestrę Richarda Straussa (1991)[3].
Otrzymała Order Zasługi Badenii-Wirtembergii (2010)[4] i Krzyż I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2013)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 227. ISBN 83-224-0656-8.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2427–2428. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f International Who’s who in Music and Musicians’ Directory (in the Classical and Light Classical Fields). Wyd. 17. T. 1. Cambridge: International Biographical Centre/Melrose Press, 2000, s. 438. ISBN 0-948875-534.
- ↑ Verleihung des Verdienstordens des Landes Baden-Württemberg am 8. Mai 2010 in Ludwigsburg. baden-wuerttemberg.de. [dostęp 2021-10-17]. (niem.).
- ↑ Ordensverleihung zum Tag der Deutschen Einheit. bundespraesident.de, 2013-10-04. [dostęp 2021-10-17]. (niem.).