Sandra Robatscher
 Sandra Robatscher w 2018 roku | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
ASV Völs am Schlern[1] | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
169 cm[2] | ||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
24 listopada 2012, Igls (12. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
24 listopada 2012, Igls (12. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
6 grudnia 2014, Lake Placid, (2. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
3 lutego 2019, Altenberg | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Sandra Robatscher (ur. 13 grudnia 1995 w Bozen[2]) – włoska saneczkarka pochodząca z Tyrolu Południowego[3], trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów, brązowa medalistka mistrzostw Europy w Siguldzie.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest siostrzenicą włoskiego saneczkarza Armina Zöggelera[4].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 2010 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów[5]. 24 listopada 2012 roku miał miejsce jej debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2012/2013 zajęła 12. miejsce w konkurencji jedynek[4]. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których zdobyła złoty medal w konkurencji sztafetowej i zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, które przyniosły jej srebrny medal w sztafecie i 5. miejsce w jedynkach[6].
W 2014 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których była trzynasta w jedynkach, w mistrzostwach świata juniorów w Igls, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, a także w igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wróciła z jedynkowym 22. miejscem[1][6]. W tym samym roku, 6 grudnia zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, zajmując 2. miejsce w konkurencji sztafetowej na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2014/2015. Jej sztafeta, w której startowała z Dominikiem Fischnallerem, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem rozdzieliła na podium ekipy z Niemiec i Stanów Zjednoczonych[7]. W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których wywalczyła brązowy medal w konkurencji jedynek[6]. Rok później, na mistrzostwach świata w Königssee zajęła 7. miejsce w konkurencji sztafetowej i 15. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach Europy w Altenbergu była dziewiąta w jedynkach[6].
W 2017 roku pojawiła się na mistrzostwach Europy w Königssee, na których zajęła 15. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata w Igls, które przyniosły jej 17. miejsce w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których była szósta w jedynkach[6]. W 2018 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek przegrywając tylko z Rosjanką Tatjaną Iwanową i Niemką Natalie Geisenberger, a także w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wróciła z jedynkowym 14. miejscem[8][9]. W tym samym roku, 27 stycznia po raz pierwszy stanęła na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Siguldzie zawodach sezonu 2017/2018, na których uległa jedynie Tatjanie Iwanowej i Natalie Geisenberger[10]. W 2019 roku, na mistrzostwach świata w Winterbergu zajęła 9. miejsce w konkurencji jedynek[6]. W tym samym roku, 3 lutego odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w konkurencji jedynek na rozgrywanych w Altenbergu, zakończonych po pierwszym ślizgu zawodach sezonu 2018/2019 Natalie Geisenberger i Rosjankę Wiktoriję Diemczenko[11].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2014 | Soczi | 22. | – |
| 2018 | Pjongczang | 14. | – |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Sztafeta |
|---|---|---|---|---|
| 2016 | Königssee | 15. | – | 7. |
| 2017 | Igls | 17. | 26. (q) | – |
| 2019 | Winterberg | 9. | dsq | – |
| 2023 | Oberhof | 16. | 13. | – |
| 2024 | Altenberg | 9. | 6. | 4. |
Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2016 | Altenberg | 9. | – |
| 2017 | Königssee | 15. | – |
| 2018 | Sigulda | 3. | – |
| 2019 | Oberhof | 14. | – |
| 2020 | Lillehammer | - | - |
| 2021 | Sigulda | - | - |
| 2022 | Sankt Moritz | 16. | - |
| 2023 | Sigulda | 5. | 3. |
| 2024 | Igls | 10. | - |
Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2013 | Park City | 7. | 1. |
| 2014 | Igls | 2. | – |
| 2015 | Lillehammer | 3. | – |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012/2013 | 46. |
| 2013/2014 | 29. |
| 2014/2015 | 17. |
| 2015/2016 | 16. |
| 2016/2017 | 20. |
| 2017/2018 | 9. |
| 2018/2019 | 14. |
| 2019/2020 | 30. |
| 2020/2021 | - |
| 2021/2022 | 34. |
| 2022/2023 | 12. |
| 2023/2024 | 24. |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
Stan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 27.01.2018 |  Sigulda
|
jedynki | 3 |
| 2. | 03.02.2019 |  Altenberg
|
jedynki | 1 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo[edytuj | edytuj kod]
Stan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 06.12.2014 |  Lake Placid
|
sztafeta | 2 |
| 2. | 29.11.2015 |  Igls
|
sztafeta | 3 |
| 3. | 23.02.2020 | Winterberg
|
sztafeta | 2 |
| 4. | 15.01.2023 | Sigulda
|
sztafeta | 3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b 2014 Sotschi Winterspiele. [w:] Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ a b Sandra Robatscher. [w:] Kunstbahnrodeln [on-line]. suedtirolympia.com. [dostęp 2019-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)]. (niem.).
- ↑ Sandra Robatscher aus Südtirol hat gewonnen; Rodeln: Damenrennen in Altenberg bei irregulären Verhältnissen. [w:] Sport [on-line]. suedtirolnews.it, 2019-02-03. [dostęp 2019-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)]. (niem.).
- ↑ a b Sandra Robatscher bei Weltcup-Debüt auf Rang 12. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2012-11-24. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ Official Results: 1 Junioren Weltcup Rennrodeln-Sigulda 16.12.2010. fil-luge.org, 2010-12-16. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Luge - Sandra Robatscher. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Viessmann Luge World Cup 2014/2015 presented by BMW: Lake Placid (USA) 06.12.2014. fil-luge.org, 2014-12-06. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Sandra Robatscher holt sich EM-Bronze in Sigulda. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2018-01-27. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
- ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Viessmann Luge World Cup 2017/2018: Sigulda (LAT) 26.01.-28.01.2018. fil-luge.org, 2018-01-27. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ Robatscher jubelt im Schneetreiben von Altenberg. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-03. [dostęp 2019-02-03]. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sandra Robatscher na stronie FIL (ang.)
- Sandra Robatscher na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.)