Sard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sard
Ilustracja
agat
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

Sarder

Skład chemiczny

SiO2

Twardość w skali Mohsa

6,5 - 7

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

2,58 - 2,64 g/cm³

agat

Sard (także: Sarder) – gemmologiczna nazwa brunatnej, półprzezroczystej odmiany chalcedonu. Nazwa pochodzi od Sardiku – starożytnej miejscowości w Azji Mniejszej słynącej z obróbki tych kamieni i wyrobu wspaniałej biżuterii.

Odmiana chalcedonu - słabo przezroczysta; brązowoczerwona lub brązowa (zabarwienie wywołane jest wrostkami związków żelaza, przeważnie limonitu). Warstewki są bardzo delikatne. Nie ma wyraźnego rozgraniczenia z karneolem, z którym razem występuje i ma podobne zastosowanie.

Wiele oferowanych na rynku sardów jest barwionych. Sard nasycony roztworem cukru i ogrzany uzyskuje piękną brunatną barwę.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

W skałach osadowych i magmowych.

Miejsce występowania: Brazylia Rio Grande do Sul, Minas Gerais, Urugwaj, Indie - Wyżyna Dekan, Sri Lanka - Ratnapura, Rosja - okolice Magnitogorska, Czity, Zabajkale, Mongolia - pustynia Gobi, Turcja, Egipt.

Polska (okolice Kłodzka i Wałbrzycha, Szklary, Grzędy Górne i Świerki).

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Stanowi atrakcyjny kamień ozdobny; służy do wyrobu drobnych przedmiotów ozdobnych (puzderka, popielniczki, noże do cięcia papieru, oprawy sztućców), taniej biżuterii; często oprawiany w srebro. Jest poszukiwany przez kolekcjonerów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walter Szumann: Kamienie szlachetne i ozdobne. Warszawa: Alma-Press, 2004. ISBN 83-7020-324-8.
  • Nikodem Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: "Alfa", 1986. ISBN 83-7001-030-X.
  • Rupert Hochleitner: Minerały i kryształy. Warszawa: Muza S.A., 1994. ISBN 83-7079-281-2.
  • Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck–Fornefeld: Minerały. Warszawa: Bertelsmann Media, 1996. ISBN 83-7129-194-9.
  • Minerały i kamienie szlachetne. Kraków: Horyzont, 2002, seria: Podręczny Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7311-317-7.
  • Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
  • Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.
  • Cally Hall: Klejnoty : kamienie szlachetne i ozdobne. Warszawa: Wiedza i Życie, 1996. ISBN 83-86805-02-1.
  • Guillermo Gold Gormaz, Jordi Jubany Casanovas: Atlas mineralogii. Warszawa: Wiedza i Życie, 1992. ISBN 83-85231-10-2.
  • Jaroslav Bauer: Skały i minerały : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.