Czechrzyca grzebieniowa
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
czechrzyca grzebieniowa |
Nazwa systematyczna | |
Scandix pecten-veneris Sp. pl. 1:256. 1753 |
Czechrzyca grzebieniowa[3], trybulka grzebieniowa[4] (Scandix pecten-veneris L.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Rośnie dziko w południowej i środkowej Europie, w Afryce Północnej, na Maderze i Wyspach Kanaryjskich oraz w Azji Zachodniej, Środkowej i na Kaukazie[5][6]. Jako roślina introdukowana rośnie na obu kontynentach amerykańskich, w Australii i Nowej Zelandii oraz na Dalekim Wschodzie Azji[6]. W Polsce jest rzadkim archeofitem. Większość stanowisk skupionych jest na Wyżynie Małopolskiej[7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina jednoroczna osiągająca do 40 cm wysokości. Łodyga jest prosto wzniesiona lub podnosząca się, zaokrąglona na przekroju, delikatnie kreskowana, owłosiona lub naga, zwykle rozgałęziona. Korzeń cienki, wrzecionowaty[4].
- Liście
- Ogonkowe, przy czym dolne z dłuższymi, górne z krótszymi ogonkami. Pochwy liściowe nieco rozdęte, brzegiem orzęsione. Blaszki liści 2–3-krotnie pierzaste, o łatkach równowąskich, ostro zakończonych[4].
- Kwiaty
- Zebrane zwykle po ok. 10 w baldaszki, a te z kolei zebrane po 1–3 w baldachy złożone. Pokrywki lancetowate, orzęsione. Pokryw brak. Płatki korony białe, do 3 mm długie, w kwiatach brzeżnych wyraźnie powiększone[4].
- Owoce
- Silnie wydłużone z powodu wyciągniętego dzióbka, do 2–6 razy dłuższego od reszty owocu. W sumie owoce z dzióbkiem osiągają 2–3 cm długości. Rozłupki walcowate z żółtawymi żebrami i ciemniejszymi bruzdami[4].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Roślina jednoroczna. Rośnie na polach uprawnych[4], na glebach bogatych w węglan wapnia. Kwitnie w maju i czerwcu[4]. Gatunek charakterystyczny zespołu Caucalido-Scandicetum[8].
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[9]: E (wymierający); 2016: CR (krytycznie zagrożony)[10].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2001, 2014): CR (krytycznie zagrożony)[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 162, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b c d e f g Marian Koczwara , Dwuliścienne wolnopłatkowe-dwuokwiatowe. Część VII, [w:] Władysław Szafer, Bogumił Pawłowski (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom IX, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 34-35 .
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
- ↑ a b Scandix pecten-veneris L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-26].
- ↑ M. Zając, A. Urbisz 2001. Czechrzyca grzebieniasta. s. 266–268. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz , Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
- BioLib: 40229
- EoL: 581457
- EUNIS: 151087
- Flora of North America: 220012077
- FloraWeb: 5352
- GBIF: 3034233
- identyfikator iNaturalist: 56843
- IPNI: 848035-1
- ITIS: 29865
- NCBI: 40909
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2479025
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:848035-1
- Tela Botanica: 61292
- identyfikator Tropicos: 1700220
- USDA PLANTS: SCPE
- CoL: 6XRWR