Skulik łąkowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skulik łąkowiec
Scymnus frontalis
Fabricius J.Ch., 1787
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Scymninae

Plemię

Scymnini

Rodzaj

Scymnus

Podrodzaj

Scymnus

Gatunek

Skulik łąkowiec

Skulik łąkowiec (Scymnus frontalis) – gatunek owada z rodziny biedronkowatych z rzędu chrząszczy[1].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Spotykany przeważnie w środowiskach kserotermicznych, zwłaszcza na południowych, trawiastych zboczach, na nasypach kolejowych oraz skarpach dróg, rowów i rzek, niekiedy również na łąkach, polach uprawnych i w ogrodach. Bywa poławiany przeważnie na roślinach zielnych, a wiosną i jesienią także na krzewach i drzewach liściastych i iglastych. Zimuje w ściółce pod roślinami, pod suchymi opadłymi liśćmi, wśród korzeni i suchych traw oraz pod mchem[1].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek eurosyberyjski, w Europie rozprzestrzeniony od krajów śródziemnomorskich aż do południowych części Anglii i Norwegii, środkowych prowincji Szwecji i Finlandii oraz do Karelii, wykazywany również z Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce, choć nie jest jeszcze znany ze wszystkich krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze kraju[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]