Slavín (mauzoleum)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Slavín
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Miejscowość

Praga

Adres

Wyszehrad
Praha 2

Typ cmentarza

mauzoleum

Stan cmentarza

czynny

Liczba pochówków

54

Data otwarcia

1893

Data ostatniego pochówku

2006

Położenie na mapie Pragi
Mapa konturowa Pragi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Slavín”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Slavín”
Ziemia50°03′53,10″N 14°25′08,01″E/50,064750 14,418892

Slavínmauzoleum położone w Pradze, we wschodniej części Cmentarza Wyszehradzkiego. Pod koniec XIX wieku powstała idea budowy panteonu, miejsca będącego zespołem połączonych grobowców, przeznaczonych do pochówków wybitnych osobistości czeskiej kultury, sztuki, nauki i techniki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fundatorami budowy byli burmistrz Smíchova Petr Fischer i rektor parafii wyszehradzkiej, Mikuláš Karlach. Przekazali mauzoleum patriotycznemu stowarzyszeniu Svatobor, które miało nim zarządzać. Architekt Antonin Wiehl przedstawił dwa projekty, z których projekt kaplicy został natychmiast odrzucony. Wybrano wersję zespołu monumentalnych grobowców oraz arkad z katakumbami. Obiekt powstał w latach 1889–1893 we wschodniej części Cmentarza Wyszehradzkiego, w formie neorenesansowych arkad i grobowców, które ozdobiono rzeźbami dłuta Josefa Maudera. Pierwszy pogrzeb miał miejsce osiem lat po zakończeniu budowy, w 1901 spoczął tu poeta Julius Zeyer. W 1929 przeprowadzono pierwszą przebudowę i remont, pracami kierował Josef Fanta.

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

Zmarły w 1976 aktor Eduard Kohout został pochowany w Slavínie wbrew swojej ostatniej woli, natomiast ciało Jana Nerudy, które zostało ekshumowane do mauzoleum, po protestach krewnych ponownie pochowano w rodzinnym grobie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]