Sopoćani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabytkowe miasto Ras z monastyrem Sopoćany[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, III

Numer ref.

96

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1979
na 3. sesji

Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Monastyr Sopoćani”
Ziemia43°07′05,02″N 20°22′26,00″E/43,118060 20,373890
Multimedia w Wikimedia Commons
  1. ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Sopoćani (serb. Сопоћани) – monastyr w południowej części Serbii. Położony 15 km na zachód od miasta Novi Pazar, nad rzeką Raška.

Monastyr został ufundowany w 1260 przez króla Stefana Urosza I jako mauzoleum dla niego i jego rodziny[1]. Na początku XIV wieku car Duszan zlecił dobudowanie narteksu z wieżą[1]. Klasztor został zniszczony jeszcze w 1389, popadł w ruinę po kolejnej wojnie austriacko-tureckiej[1]. Gruntowne prace renowacyjne przeprowadzono w latach 1925–1929 i 1949–1958[1].

W 1979 monastyr Sopočani został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].

Freski[edytuj | edytuj kod]

W cerkwi Świętej Trójcy zbudowanej w stylu bizantyjskim znajdują się freski z okresu 1263–1268 o tematyce religijnej i historycznej[3]. Wnętrza wieży i narteksu zdobią malowidła z okresu 1338–1346[1]. Większość malowideł zachowało się w stanie oryginalnym (70%)[1]. Freski w Sopoćani stanowią jeden z najcenniejszych zabytków serbskiego malarstwa ściennego[2].

  • Cerkiew Świętej Trójcy: Zaśniecie Matki Boskiej, 1271–1274
    Cerkiew Świętej Trójcy: Zaśniecie Matki Boskiej, 1271–1274
  • Cerkiew Świętej Trójcy: Śmierć Marii, ok. 1235
    Cerkiew Świętej Trójcy: Śmierć Marii, ok. 1235
  • Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Nemanicz jako mnich Symeon, II poł. XIII w.
    Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Nemanicz jako mnich Symeon, II poł. XIII w.
  • Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Urosz II Milutin, XIII w.
    Cerkiew Świętej Trójcy: Stefan Urosz II Milutin, XIII w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Brigitta Gabriela Hannover: Serbien: Unterwegs zu verborgenen Klöstern und Kunstschätzen. Trescher Verlag, 2009, s. 368–371. ISBN 978-3-89794-144-1. [dostęp 2011-11-25]. (niem.).
  2. ↑ a b UNESCO: Stari Ras and Sopoćani. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
  3. ↑ Om Datt Upadhya: The art of Ajanta and Sopoćani: a comparative study: an enquiry in prāṇa aesthetics. Motilal Banarsidass Publ., 1994, s. 28. ISBN 978-81-208-0990-1. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
Obiekty z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO w Serbii

Kulturowe
Przyrodnicze

Serbia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sopoćani&oldid=62766064”