Kalendarium powstania warszawskiego – 21 września: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
przelinkowanie grafiki |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
=== [[21 września]], czwartek === |
=== [[21 września]], czwartek === |
||
[[Plik:Warszawa-tablica na pl Krasinskich.jpg|thumb|left|200px|Przy placu Krasińskich]] |
[[Plik:Warszawa-tablica na pl Krasinskich.jpg|thumb|left|200px|Przy placu Krasińskich]] |
||
Trwają zaciekłe walki na |
Trwają zaciekłe walki na [[Solec (Warszawa)|Solcu]] (Górnym Czerniakowie). Resztki oddziałów [[Kedyw (wojsko)|Kedywu]] i [[1 Armia Polska w ZSRR|"berlingowcy"]] odpierają niemieckie ataki idące wzdłuż ulicy Wilanowskiej. Niemcy z wielkim trudem zdobywają domy nr 3/5, 4 i 6. Ostatecznie w polskich rękach pozostają tylko dwie zniszczone bombami kamienice: Wilanowska 1 i przyległa do niej [[Solec (Warszawa)|Solec]] 53 oraz odcinek ok. 200 metrów brzegu [[Wisła|Wisły]] z zatopionym częściowo statkiem spacerowym "Bajka". Obrońcom brakuje już wszystkiego: amunicji, żywności, nawet wody, po którą wieczorami organizowane są ryzykowne wyprawy nad rzekę.<ref>za: http://www.powstanie-warszawskie-1944.pl/</ref> |
||
W zajętej kamiennicy przy Wilanowskiej 5 Niemcy wieszają 12 schwytanych tam mężczyzn, w tym kapelana księdza „Karola”. W podziemiach budynku [[Pacyfikacja Czerniakowa#Mordowanie rannych i wziętych do niewoli powstańców|mordują 122 rannych]], wśród których znajdował się m.in. kapitan "Topolnicki" ([[Jan Misiurewicz]]) - dowódca kompanii w brygadzie [[Brygada Dywersji Broda 53|"Broda 53"]]. 17 rannych ratuje opiekująca się nimi lekarka - doktor "Konstancja" (Irena Konopacka-Semadeni).<ref>Adam Borkiewicz,'' Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej'', Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1969 r., str. 475.</ref> |
W zajętej kamiennicy przy Wilanowskiej 5 Niemcy wieszają 12 schwytanych tam mężczyzn, w tym kapelana księdza „Karola”. W podziemiach budynku [[Pacyfikacja Czerniakowa#Mordowanie rannych i wziętych do niewoli powstańców|mordują 122 rannych]], wśród których znajdował się m.in. kapitan "Topolnicki" ([[Jan Misiurewicz]]) - dowódca kompanii w brygadzie [[Brygada Dywersji Broda 53|"Broda 53"]]. 17 rannych ratuje opiekująca się nimi lekarka - doktor "Konstancja" (Irena Konopacka-Semadeni).<ref>Adam Borkiewicz,'' Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej'', Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1969 r., str. 475.</ref> |
||
Wersja z 12:29, 23 lis 2010
| Kalendarium powstania warszawskiego | ||||||
| ||||||
| lipiec | ||||||
| 30 | ||||||
| 31 | ||||||
| sierpień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
| wrzesień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| październik | ||||||
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
21 września, czwartek
Trwają zaciekłe walki na Solcu (Górnym Czerniakowie). Resztki oddziałów Kedywu i "berlingowcy" odpierają niemieckie ataki idące wzdłuż ulicy Wilanowskiej. Niemcy z wielkim trudem zdobywają domy nr 3/5, 4 i 6. Ostatecznie w polskich rękach pozostają tylko dwie zniszczone bombami kamienice: Wilanowska 1 i przyległa do niej Solec 53 oraz odcinek ok. 200 metrów brzegu Wisły z zatopionym częściowo statkiem spacerowym "Bajka". Obrońcom brakuje już wszystkiego: amunicji, żywności, nawet wody, po którą wieczorami organizowane są ryzykowne wyprawy nad rzekę.[1]
W zajętej kamiennicy przy Wilanowskiej 5 Niemcy wieszają 12 schwytanych tam mężczyzn, w tym kapelana księdza „Karola”. W podziemiach budynku mordują 122 rannych, wśród których znajdował się m.in. kapitan "Topolnicki" (Jan Misiurewicz) - dowódca kompanii w brygadzie "Broda 53". 17 rannych ratuje opiekująca się nimi lekarka - doktor "Konstancja" (Irena Konopacka-Semadeni).[2]
Ostatnie zrzuty z samolotów aliantów nad Warszawą, Kampinosem i Lasem Kabackim; w stolicy odebrano 45. Duże straty w załogach lotniczych. Mieszkańcy i żołnierze głodują.
Z meldunku Bora-Komorowskiego:
Sytuacja w rejonie Starego Miasta poważna. Amunicja na wyczerpaniu. Żołnierz bardzo zmęczony. Druzgocąca przewaga techniczna nieprzyjaciela wystawiła na ciężką próbę odporność naszego żołnierza i społeczeństwa.
Z meldunku Antoniego Chruściela (Montera):
Naszych zwrotów zaczepnych npl [nieprzyjaciel] nie wytrzymuje. Toteż jest to nasza najwłaściwsza forma walki.
Wyświetlenie w kinie Palladium (przy ul. Złotej 7/9) drugiej części kroniki filmowej pt. Warszawa walczy, w której ukazane były sceny zdobycia PAST-y (z 20 sierpnia). Wysadzenie przez Niemców Pawiaka, wraz z oddziałem kobiecym (tzw. Serbia). Centralny Komitet Ludowy uznaje PKWN za rząd tymczasowy.
- ↑ za: http://www.powstanie-warszawskie-1944.pl/
- ↑ Adam Borkiewicz, Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej, Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1969 r., str. 475.