Ostrogscy herbu własnego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 3: Linia 3:
'''Ostrogscy''' – ród [[kniaź|kniaziowski]] ([[Polskie rody książęce|książęcy]]), biorący swe nazwisko od [[Ostróg (miasto)|Ostroga]] na [[Wołyń|Wołyniu]], prawdopodobnie pochodzący od dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]] i ich linii panującej nad [[Księstwo Pińsko-Turowskie|księstwem pińsko-turowskim]] tj. od [[Światopełk II Michał|Światopełka II]]. Ich boczną linią byli książęta [[Zasławscy]], używający także nazwiska Zasławscy-Ostrogscy.
'''Ostrogscy''' – ród [[kniaź|kniaziowski]] ([[Polskie rody książęce|książęcy]]), biorący swe nazwisko od [[Ostróg (miasto)|Ostroga]] na [[Wołyń|Wołyniu]], prawdopodobnie pochodzący od dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]] i ich linii panującej nad [[Księstwo Pińsko-Turowskie|księstwem pińsko-turowskim]] tj. od [[Światopełk II Michał|Światopełka II]]. Ich boczną linią byli książęta [[Zasławscy]], używający także nazwiska Zasławscy-Ostrogscy.


Od [[XVI wiek|XVI]] wieku jeden z najważniejszych rodów [[magnat|magnackich]] w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]], używający tytułu [[książę]]cego. Opiekunowie [[prawosławie|prawosławia]] i fundatorzy licznych [[cerkiew (budynek)|cerkwi]] w swoich dobrach. Tolerancyjnie odnosili się do innych wyznań - donatorzy i fundatorzy kościołów. Przeciwnicy [[unia brzeska|unii brzeskiej]] i przywódcy polityczni [[dyzunici|dyzunitów]].
Od [[XVI wiek|XVI]] wieku jeden z najważniejszych rodów [[magnat|magnackich]] w [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]], używający tytułu [[książę]]cego. W czasach Konstantego Wasyla Ostrogskiego opiekunowie [[prawosławie|prawosławia]] i fundatorzy licznych [[cerkiew (budynek)|cerkwi]] w swoich dobrach. Tolerancyjnie odnosili się do innych wyznań - donatorzy i fundatorzy kościołów. Konstanty Wasyl Ostrogski był przeciwnikiem [[unia brzeska|unii brzeskiej]] i przewodził politycznie [[dyzunici|dyzunitom]] do swej śmierci w 1608 roku. Jego syn [[książę]] [[Janusz Ostrogski]] przeszedł na katolicyzm i stworzył dla uświetnienia potęgi swojego rodu [[ordynacja|ordynację]] ostrogską obejmującą 24 miasta i prawie 600 wsi. Ordynacja po śmierci ostatniego z rodu Janusza przeszła na jego wnuka po kądzieli Władysława Dominika Zasławskiego i tym samym [[Zasławscy|Zasławskich]]. W 1682 roku ród Zasławskich wygasł i ordynacja przeszła w ręce Lubomirskich i później Sanguszków. Po śmierci Janusza Sanguszki w 1753 roku ordynacja została rozwiązana i w wyniku tzw. ''ugody kolbuszowskiej'' i licznych procesów sądowych podzielona między kilkoma rodami magnackimi.

Na początku [[XVII wiek|XVII]] wieku [[książę]] [[Janusz Ostrogski]] stworzył dla uświetnienia potęgi swojego rodu [[ordynacja|ordynację]] ostrogską, która po wygaśnięciu Ostrogskich przeszła na spokrewnionych z nimi książąt [[Zasławscy|Zasławskich]], a w [[XVIII wiek|XVIII]] wieku została w wyniku tzw. ''ugody kolbuszowskiej'' i licznych procesów sądowych podzielona między kilkoma rodami magnackimi.


== Członkowie rodu ==
== Członkowie rodu ==

Wersja z 14:39, 2 paź 2011

Herb Ostrogskich
Posiadłości ziemskie Ostrogskich w I Rzeczypospolitej (różowy) na tle posiadłości innych rodów magnackich

Ostrogscy – ród kniaziowski (książęcy), biorący swe nazwisko od Ostroga na Wołyniu, prawdopodobnie pochodzący od dynastii Rurykowiczów i ich linii panującej nad księstwem pińsko-turowskim tj. od Światopełka II. Ich boczną linią byli książęta Zasławscy, używający także nazwiska Zasławscy-Ostrogscy.

Od XVI wieku jeden z najważniejszych rodów magnackich w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, używający tytułu książęcego. W czasach Konstantego Wasyla Ostrogskiego opiekunowie prawosławia i fundatorzy licznych cerkwi w swoich dobrach. Tolerancyjnie odnosili się do innych wyznań - donatorzy i fundatorzy kościołów. Konstanty Wasyl Ostrogski był przeciwnikiem unii brzeskiej i przewodził politycznie dyzunitom do swej śmierci w 1608 roku. Jego syn książę Janusz Ostrogski przeszedł na katolicyzm i stworzył dla uświetnienia potęgi swojego rodu ordynację ostrogską obejmującą 24 miasta i prawie 600 wsi. Ordynacja po śmierci ostatniego z rodu Janusza przeszła na jego wnuka po kądzieli Władysława Dominika Zasławskiego i tym samym Zasławskich. W 1682 roku ród Zasławskich wygasł i ordynacja przeszła w ręce Lubomirskich i później Sanguszków. Po śmierci Janusza Sanguszki w 1753 roku ordynacja została rozwiązana i w wyniku tzw. ugody kolbuszowskiej i licznych procesów sądowych podzielona między kilkoma rodami magnackimi.

Członkowie rodu

Główne siedziby

Bibliografia

  • Tomasz Kempa, "Dzieje rodu Ostrogskich", ISBN 83-7174-971-6, Toruń 2002.
  • Tomasz Kempa, "Konstanty Wasyl Ostrogski (ok. 1524/1525-1608). Wojewoda kijowski i marszałek Ziemi Wołyńskiej", ISBN 83-231-0796-3, Toruń 1997.
  • Tomasz Kempa, "Akademia i Drukarnia Ostrogska", ISBN 83-88863-23-1, Biały Dunajec - Ostróg 2006.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Genealogia Ostrogskich i Zasławskich