Święcowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
tablica genealogiczna na podstawie wersji angielskiej |
→Genealogia: drobne redakcyjne |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W dawnej historiografii istniał pogląd, że boczna ich gałąź o przydomku [[Podkomorzy]] dała początek rodowi [[Puttkamerowie|von Puttkamer]]. Dziś z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów uważa się, że Puttkamerowie nigdy nie byli z nimi spokrewnieni. |
W dawnej historiografii istniał pogląd, że boczna ich gałąź o przydomku [[Podkomorzy]] dała początek rodowi [[Puttkamerowie|von Puttkamer]]. Dziś z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów uważa się, że Puttkamerowie nigdy nie byli z nimi spokrewnieni. |
||
=== Genealogia<ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Neue Folge. Band 19. Zwischen Weser und Oder, Vittorio Klostermann, 2000, table 8, ISBN 3-465-03166-0</ref> === |
|||
=== Genealogia === |
|||
[[Święca]] |
[[Święca]] |
||
Wersja z 11:38, 4 lip 2013
Święcowie, kasz. Swãcowie – pomorski ród możnowładczy odgrywający szczególną rolę polityczną na przełomie XIII i XIV wieku. Po 1307 roku utworzyli dziedziczne dominium na terenie Pomorza Środkowego. Święcowie pieczętowali się herbem Rybogryf.
Nazwa rodu pochodzi od imienia Święcy. Był on możnym z Pomorza Gdańskiego, który za rządów księcia Mściwoja II połączył w swych rękach godność wojewody gdańskiego, słupskiego i pomorskiego. Syn Święcy, Piotr z Nowego zwany Kanclerzem, uzyskał w 1299 roku od Władysława Łokietka urząd kanclerza pomorskiego, a w 1305 roku od Wacława II – starosty wschodniopomorskiego.
Po ponownym opanowaniu Pomorza Gdańskiego przez Łokietka Święcowie znaleźli się w opozycji do księcia krakowskiego. Usunięty ze stanowiska Piotr oraz jego bracia Jaśko i Wawrzyniec zawarli 17 lipca 1307 roku układ w Lędowie z margrabiami brandenburskimi, obiecując im ułatwić opanowanie Pomorza Gdańskiego w zamian za dziedziczne posiadanie Sławna, Darłowa, Polanowa, Tucholi, Nowego oraz godność wojewodów słupskich. Piotr z Nowego został zimą 1307/1308 uwięziony przez Łokietka, co nie zapobiegło najazdowi brandemburskiemu. Mimo, że margrabiom udało się utrzymać tylko zachodnią część Pomorza Gdańskiego (ze Słupskiem), Święcowie osiągnęli dziedziczne panowanie (pod lennym zwierzchnictwem margrabiów, a od 1317 roku książąt zachodniopomorskich) nad ziemią sławieńską, darłowską i polanowską, gdzie władali do 1347 roku. Główna ich linia wygasła wkrótce po 1357 roku.
W dawnej historiografii istniał pogląd, że boczna ich gałąź o przydomku Podkomorzy dała początek rodowi von Puttkamer. Dziś z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów uważa się, że Puttkamerowie nigdy nie byli z nimi spokrewnieni.
Genealogia[1]
Święca │ ┌──────────────────────────────────────┼─────────────────────────────────────────┐ │ │ │ │ │ │ Piotr z Nowego Jaśko Święca Wawrzyniec Święca │ ┌────────┴─────────┐ ┌─────────┴────────────┐ │ │ │ │ │ Piotr II z Nowego Piotr ze Sławna Wawrzyniec ze Sławna Jan z Darłowa Natalia
Zobacz też
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia PWN
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Neue Folge. Band 19. Zwischen Weser und Oder, Vittorio Klostermann, 2000, table 8, ISBN 3-465-03166-0