Pałac Paca w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
ilustracja |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:7 Warszawa 221.jpg|280px|thumb|Elewacja klasycystyczna od strony dziedzińca]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Plik:Miod38DSC 1224.jpg|280px|thumb|Fragment barokowej elewacji ogrodowej]] |
|||
| ⚫ | |||
'''Pałac Paca-Radziwiłłów''' – pałac w stylu [[Klasycyzm|późnoklasycystycznym]] znajdujący się w [[Warszawa|Warszawie]] przy [[Ulica Miodowa w Warszawie|ul. Miodowej 15]]. |
'''Pałac Paca-Radziwiłłów''' – pałac w stylu [[Klasycyzm|późnoklasycystycznym]] znajdujący się w [[Warszawa|Warszawie]] przy [[Ulica Miodowa w Warszawie|ul. Miodowej 15]]. |
||
== Historia == |
|||
[[Pałac]] ten został zbudowany w latach 1681-1687 w stylu barokowym na polecenie [[Dominik Mikołaj Radziwiłł|Dominika Mikołaja Radziwiłła]] według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]]. Był własnością rodziny [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]] do początku XIX wieku (z przerwą w latach [[1744]]-[[1759]] kiedy to należał do biskupa [[Andrzej Załuski|Andrzeja Załuskiego]] i Józefa, jego brata. Dla nich około [[1757]] wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]]. W latach [[1762]]-[[1775]] pałac był dzierżawiony przez [[Michał Fryderyk Czartoryski|Michała Fryderyka Czartoryskiego]]). |
[[Pałac]] ten został zbudowany w latach 1681-1687 w stylu barokowym na polecenie [[Dominik Mikołaj Radziwiłł|Dominika Mikołaja Radziwiłła]] według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]]. Był własnością rodziny [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]] do początku XIX wieku (z przerwą w latach [[1744]]-[[1759]] kiedy to należał do biskupa [[Andrzej Załuski|Andrzeja Załuskiego]] i Józefa, jego brata. Dla nich około [[1757]] wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]]. W latach [[1762]]-[[1775]] pałac był dzierżawiony przez [[Michał Fryderyk Czartoryski|Michała Fryderyka Czartoryskiego]]). |
||
| Linia 15: | Linia 17: | ||
Pałac częściowo został zburzony podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Odbudowano go w latach [[1948]]-[[1951]] według projektu [[Czesław Konopka|Czesława Konopki]] i [[Henryk Białobrzeski|Henryka Białobrzeskiego]], przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego barokowego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą [[Ministerstwo Zdrowia|Ministerstwa Zdrowia]]. |
Pałac częściowo został zburzony podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Odbudowano go w latach [[1948]]-[[1951]] według projektu [[Czesław Konopka|Czesława Konopki]] i [[Henryk Białobrzeski|Henryka Białobrzeskiego]], przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego barokowego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą [[Ministerstwo Zdrowia|Ministerstwa Zdrowia]]. |
||
== Architektura == |
|||
Przed pałacem znajduje się brama o półkolistym kształcie. Budynek |
Przed pałacem znajduje się klasycystyczna brama o półkolistym kształcie z fryzem nad dwoma arkadami i niszą pomiędzy nimi. Budynek został zbudowany na planie kwadratu, w narożnikach posiada cztery pawilony, które od strony ogrodu zwieńczone są barokowymi hełmami. Elewacja od strony dziedzińca od ul. Miodowej utrzymana jest w stylu klasycystycznym z portykiem, natomiast elewacja od strony ogrodu jest barokowa z końca XVII wieku. |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 09:58, 1 lip 2014
Pałac Paca-Radziwiłłów – pałac w stylu późnoklasycystycznym znajdujący się w Warszawie przy ul. Miodowej 15.
Historia
Pałac ten został zbudowany w latach 1681-1687 w stylu barokowym na polecenie Dominika Mikołaja Radziwiłła według projektu Tylmana z Gameren. Był własnością rodziny Radziwiłłów do początku XIX wieku (z przerwą w latach 1744-1759 kiedy to należał do biskupa Andrzeja Załuskiego i Józefa, jego brata. Dla nich około 1757 wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu Jakuba Fontany. W latach 1762-1775 pałac był dzierżawiony przez Michała Fryderyka Czartoryskiego).
W pałacu często bywał Stanisław August Poniatowski. 3 listopada 1771, podczas powrotu z tego pałacu na warszawski zamek, został porwany przez konfederatów barskich.
W czasie walk z wojskami rosyjskimi podczas Insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku pałac został częściowo zniszczony. Podczas okupacji pruskiej w latach 1807-1809 w zaniedbanym budynku znajdował się teatr, później zaś koszary wojskowe i lazaret.
W roku 1823 pałac kupił generał Ludwik Michał Pac, dla którego w latach 1824-1828 został przebudowany według projektu Henryka Marconiego w stylu klasycystycznym. W środkowej części architekt umieścił sześciokolumnowy portyk; zbudował także skrzydła boczne i dwupiętrowe pawilony od strony ul. Miodowej, w miejsce wcześniejszych oficyn, połączone przez trójarkadową, półkolistą bramę. Fryz ponad arkadami, przedstawiający Tytusa Kwinkcjusza Flamininusa ogłaszającego wolność greckich miast, został udekorowany płaskorzeźbami Ludwika Kaufmanna. We wnętrzach pałacu urządzono Salę Gotycką i Mauretańską.
Generał Pac wziął udział w powstaniu listopadowym, za co w roku 1835 jego majątek wraz z pałacem został skonfiskowany. Przebudowano jego wnętrza pod kierunkiem Stefana Balińskiego. W latach 1848-1875 mieściła się w tym budynku siedziba Rządu Gubernialnego, a w 1875-1939 – Sąd Okręgowy. W 1825 roku pod kierunkiem architekta Oskara Sosnowskiego przeprowadzono restaurację pałacu, wyburzając XIX-wieczne przybudówki i schody od ogrodu.
Pałac częściowo został zburzony podczas II wojny światowej. Odbudowano go w latach 1948-1951 według projektu Czesława Konopki i Henryka Białobrzeskiego, przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego barokowego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą Ministerstwa Zdrowia.
Architektura
Przed pałacem znajduje się klasycystyczna brama o półkolistym kształcie z fryzem nad dwoma arkadami i niszą pomiędzy nimi. Budynek został zbudowany na planie kwadratu, w narożnikach posiada cztery pawilony, które od strony ogrodu zwieńczone są barokowymi hełmami. Elewacja od strony dziedzińca od ul. Miodowej utrzymana jest w stylu klasycystycznym z portykiem, natomiast elewacja od strony ogrodu jest barokowa z końca XVII wieku.
Linki zewnętrzne
Nieprawidłowe parametry: {52|14|49|N|21|0|31|E|region:PL_MZ_type:landmark_scale:1000}