Palatium na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 4: Linia 4:
Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach 1920–1921 przez [[Adolf Szyszko-Bohusz|Adolfa Szyszko-Bohusza]] pod północnym skrzydłem [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]].
Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach 1920–1921 przez [[Adolf Szyszko-Bohusz|Adolfa Szyszko-Bohusza]] pod północnym skrzydłem [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskiego]].


Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem Zbigniewa Pianowskiego i Janusza Firleta{{odn|J. Firlet|s = 213-214}}. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do Sali o 24 słupach może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie ''Pfalzów'' cesarskiego rodu [[Hohenstaufowie|Sztaufów]]<ref>http://suw.biblos.pk.edu.pl/resources/i1/i6/i4/i9/i7/r16497/StalaK_FenomenSali.pdf</ref>.
Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem [[Zbigniew Pianowski|Zbigniewa Pianowskiego]] i [[Janusz Firlet|Janusza Firleta]]{{odn|J. Firlet|s = 213-214}}. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do Sali o 24 słupach może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie ''Pfalzów'' cesarskiego rodu [[Hohenstaufowie|Sztaufów]]<ref name=":0">http://suw.biblos.pk.edu.pl/resources/i1/i6/i4/i9/i7/r16497/StalaK_FenomenSali.pdf</ref>.


W 2013 roku Klaudia Stala zaprezentowała koncepcję, wg której "Sala" mogła mieć inny kształt, niż zaproponowany w 1921 roku przez Adolfa Szyszko-Bohusza<ref name=":0" />.
Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych w czasach renesansu.

Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych na przełomie XV/XVI wieku.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 14: Linia 16:
* [[Kazimierz Kuczman]], ''Wzgórze Wawelskie : Przewodnik''; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], [[Kraków]] [[1988]], wyd. drugie.
* [[Kazimierz Kuczman]], ''Wzgórze Wawelskie : Przewodnik''; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], [[Kraków]] [[1988]], wyd. drugie.
* {{cytuj pismo|autor1= J. Firlet|autor2=Z. Pianowski|tytuł=Przemiany architektury rezydencji monarszej oraz katedry na Wawelu w świetle nowych badań|czasopismo= Kwartalnik Architektury i Urbanistyki|wolumin=T. XLIV, z. 4|miejsce=Wrocław |data=2000|odn=tak}}
* {{cytuj pismo|autor1= J. Firlet|autor2=Z. Pianowski|tytuł=Przemiany architektury rezydencji monarszej oraz katedry na Wawelu w świetle nowych badań|czasopismo= Kwartalnik Architektury i Urbanistyki|wolumin=T. XLIV, z. 4|miejsce=Wrocław |data=2000|odn=tak}}
* Klaudia Stala ''Fenomen „sali o24 słupach”. Reinterpretacja reliktów romańskiego palatium na Wzgórzu Wawelskim"'', Wiadomości Konserwatorskie 33/2013.
* Klaudia Stala, ''Fenomen „sali o24 słupach”. Reinterpretacja reliktów romańskiego palatium na Wzgórzu Wawelskim"'', Wiadomości Konserwatorskie 33/2013.


{{wawel}}
{{wawel}}

Wersja z 12:40, 16 sie 2018

Rzut Sali o 24 słupach wg Z. Pianowskiego i J. Firleta po badaniach weryfikacyjnych w latach 1985-1995[1]

Sala o 24 słupach – dawne reprezentacyjne pomieszczenie z połowy XI wieku o wymiarach 28,5 × 19,5 m wchodzące w skład romańskiego palatium księcia Kazimierza Odnowiciela, znajdującego się na Wawelu.

Relikty wspartej 24 podporami sali zostały odnalezione w latach 1920–1921 przez Adolfa Szyszko-Bohusza pod północnym skrzydłem Zamku Królewskiego.

Ponowne badania przeprowadzono w latach 1985-1995 pod kierunkiem Zbigniewa Pianowskiego i Janusza Firleta[1]. Do wschodniej ściany Sali w końcu XII wieku lub w początkach XIII dobudowano budowlę na rzucie trapezu z kwadratową wieżą lub aneksem w ścianie północnej, która mogła pełnić rolę prywatnej kaplicy. Dobudowana romańska kaplica do Sali o 24 słupach może stanowić przykład bezpośrednich inspiracji rezydencjami w typie Pfalzów cesarskiego rodu Sztaufów[2].

W 2013 roku Klaudia Stala zaprezentowała koncepcję, wg której "Sala" mogła mieć inny kształt, niż zaproponowany w 1921 roku przez Adolfa Szyszko-Bohusza[2].

Mury sali zostały zniszczone w znacznym stopniu podczas prac budowlanych prowadzonych na przełomie XV/XVI wieku.

Przypisy

Bibliografia

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.
  • Przemiany architektury rezydencji monarszej oraz katedry na Wawelu w świetle nowych badań. „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”. T. XLIV, z. 4, 2000. Wrocław. 
  • Klaudia Stala, Fenomen „sali o24 słupach”. Reinterpretacja reliktów romańskiego palatium na Wzgórzu Wawelskim", Wiadomości Konserwatorskie 33/2013.