Stanisławów Drugi (województwo mazowieckie)
Na mapach: 
52°24′32″N 20°58′16″E/52,408889 20,971111
52°24′32″N 20°58′16″E/52,408889 20,971111| wieś | |
 Ulica Wolska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2018-12-31) |
820[2] |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-119[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WL |
| SIMC |
0005687[4] |
Położenie na mapie gminy Nieporęt  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu legionowskiego  | |
| 52°24′32″N 20°58′16″E/52,408889 20,971111[1]
| |
Stanisławów Drugi (do 14 lutego 2002 Stanisławów koło Legionowa) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Nieporęt[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim. 15 lutego 2002 nastąpiła zmiana nazwy ze Stanisławów koło Legionowa na Stanisławów Drugi[6].
Według stanu na dzień 29 października 2008 sołectwo posiadało 152 ha powierzchni i 568 mieszkańców[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 127928
- ↑ Strona gminy, statystyka. [dostęp 2019-04-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1190 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach mazowieckim i warmińsko-mazurskim (Dz.U. z 2002 r. nr 8, poz. 79).
- ↑ Dane Statystyczne. Urząd Gminy Nieporęt. [dostęp 2009-07-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stanisławów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 188.
