Stanisław Berger

Stanisław Berger
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 września 1923 ; Lublin
	prof. dr hab. nauk rolniczych
	Specjalność: fizjologia żywienia
Alma Mater	Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Okres zatrudn.	1954-2004
	Odznaczenia

Stanisław Berger (ur. 13 września 1923 w Lublinie) – polski biochemik i fizjolog żywienia, autor książek kucharskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Adama i Zofii z d. Stępień^[2]. W latach 1944-1945 był żołnierzem 2 Armii Wojska Polskiego. Absolwent UMCS w Lublinie (1949). Jako stypendysta Fundacji Rockefellera pracował w 1958 w nowojorskim Cornell University^[2].

W latach 1946-1950 był asystentem w Katedrze Fizjologii Zwierząt UMCS w Lublinie. Następnie objął stanowisko starszego asystenta w Zakładzie Botaniki i Mikrobiologii Technicznej Politechniki Warszawskiej^[3]. Od 1950 do 1957 pracownik Działu Higieny Żywienia Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie. Doktorat uzyskał w roku 1951, a stopień doktora habilitowanego w 1961^[3]. W 1954 związał się ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w której pracował przez kolejne 50 lat. Był jednym z organizatorów Katedry Fizjologii Żywienia Zwierząt UMCS oraz Katedry Technologii i Higieny Żywienia Człowieka SGGW. Był także organizatorem i pierwszym dziekanem Wydziału Żywienia Człowieka i Wiejskiego Gospodarstwa Domowego SGGW. W 1966 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1976 profesora zwyczajnego nauk rolniczych. W latach 1967–1970 współpracował z ONZ i FAO w zakresie szkolenia kadr zajmujących się wyżywieniem w krajach rozwijających się. Od 1970 roku należał do PZPR^[1]. W latach 1987–1991 pełnił funkcję prezesa Europejskiej Federacji Żywieniowców. Obecnie jest honorowym przewodniczącym Komitetu Nauk o Żywieniu Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Żywieniowych.

Wraz z kierowanym przez siebie zespołem był autorem książki Kuchnia polska (Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa 1955), publikacji wielokrotnie wznawianej w latach 1956–1995.

Odznaczenia i tytuły[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[4], Medalem im. B. Rumińskiego i Złotą Odznaką Honorową NOT. Uhonorowany doktoratem honoris causa SGGW.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 53–54. ISBN 83-223-2073-6.
↑ ^a ^b Profesor Stanisław Berger [online], sggw.pl [dostęp 2017-01-09] .
↑ ^a ^b LidiaL. Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, Wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, s. 50-51, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów. - Metryka - Baza aktów prawnych - INFOR.pl - portal księgowych [online], www.infor.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-06] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna na stronie SITSPOZ. sitspoz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)].
Prof. dr hab. Stanisław Berger, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-10-07] .^{[martwy link]}

[O-1] Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 53–54. ISBN 83-223-2073-6.

[sggw-2] Profesor Stanisław Berger [online], sggw.pl [dostęp 2017-01-09] .

[becela-3] LidiaL. Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, Wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, s. 50-51, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 .

[4] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów. - Metryka - Baza aktów prawnych - INFOR.pl - portal księgowych [online], www.infor.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-06] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]