Stanisław Schaetzel (1888–1955)

Stanisław Schaetzel
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1888 ; Brzeżany
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1955 ; Katowice
Zawód, zajęcie	nauczyciel akademicki, prawnik
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Uczelnia	Politechnika Lwowska; Akademia Handlu Zagranicznego we Lwowie; Politechnika Śląska; Wyższe Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach
Rodzice	Stanisław, Paulina
Krewni i powinowaci	Włodzimierz, Maria, Tadeusz (rodzeństwo)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Schaetzel de Merzhausen, także jako Schätzel (ur. 8 maja 1888 w Brzeżanach, zm. 5 kwietnia 1955 w Katowicach) – polski prawnik, specjalista prawa gospodarczego, działacz przemysłu naftowego, publicysta i redaktor, nauczyciel akademicki, Konsul honorowy Królestwa Danii we Lwowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Stanisława (1856–1942), adwokata, posła na Sejm Krajowy Galicji, burmistrza Brzeżan^[1] i Pauliny z Sochaników (1870–1943). Jego rodzeństwem byli: Włodzimierz (1889–1948), Maria (ur. 1890), Tadeusz (1891–1971), oficer Wojska Polskiego, wywiadowca, dyplomata i polityk, działacz ruchu prometejskiego, pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, żołnierz Oddz. II SG WP.

W 1906 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach (w jego klasie był m.in. Władysław Tadeusz Wisłocki)^[2]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Uzyskał stopień naukowy doktora prawa. Został specjalistą prawa gospodarczego i przemysłu naftowego^[3]. Pracował w Państwowym Urzędzie Naftowym, pełnił funkcję dyrektora w spółce akcyjnej Polmin. Pełnił funkcję dyrektora Krajowego Towarzystwa Naftowego oraz redaktora naczelnego dwutygodnika „Przemysł Naftowy”^[4]. Publikował także w pismach „Gazeta Handlowa”, „Przegląd Techniczny”, „Przegląd Ekonomiczny”. Do 1941 przygotował pięciojęzyczny słownik przemysłu naftowego, lecz zaginął on podczas wojny. Zasiadał w ciałach rządowych w dziedzinie gospodarczej.

2 czerwca 1936 uzyskał exequatur jako konsul honorowy Królestwa Danii na obszar województwa lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego z siedzibą we Lwowie^[5]. Został nauczycielem akademickim na wyższych uczelniach: od 1925 na Politechnice Lwowskiej (przedmiot; geografia i organizacja handlu ropą naftową i jej produktami), od 1935 encyklopedii górnictwa na Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego we Lwowie, od 1937 Akademia Handlu Zagranicznego). Był członkiem sekcji przemysłowej Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie^[6]. Był członkiem zwyczajnym Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie^[7].

W wyniku wysiedlenia Polaków ze Lwowa po II wojnie światowej osiadł w Gliwicach, gdzie w 1946 został kierownikiem Wydziału Ekonomicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Chemicznego w Gliwicach. Od 1949 członek Rady Naukowej Głównego Instytutu Chemii Przemysłowej. Następnie zatrudniony w Oddziale Głównego Instytutu Pracy (od 1951 Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu). Równolegle został w Gliwicach nauczycielem akademickim na Politechnice Śląskiej, od 1946 nauczyciel akademicki na Wyższym Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach, od końca 1947 do 1949 był dziekanem Wydziału Organizacji Przemysłowej na tej uczelni w Katowicach. Po 1953 pracował na niej tylko jako nauczyciel akademicki. Współpracował z Państwowym Instytutem Administracji Przemysłowej w Gliwicach. W 1948 był współzałożycielem oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Gliwicach.

Zmarł 5 kwietnia 1955 w Katowicach. Został pochowany na Cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.

Jego żoną była Anna z Rybickich (1898–1957), z którą miał syna Jerzego (1926–1995) i córkę Teresę (1928–2009).

Alojzy Czech: Udział lwowian w działalności Wyższego Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach. W: Niezwykła więź Kresów Wschodnich i Zachodnich. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 2012, s. 109-111. ISBN 978-83-60071-51-9.
Stanisław Schaetzel de Merzhausen. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-28].