Steffen Möller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Steffen Möller
Ilustracja
Steffen Möller (2020)
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1969[1]
Wolfhagen

Zawód

aktor, kabareciarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN Odznaka Honorowa „Bene Merito”
Strona internetowa

Steffen Möller [ˈʃtɛfən ˈmœlɐ] (ur. 22 stycznia 1969[1] w Wolfhagen[2]) – niemiecki aktor, pisarz, kabareciarz i osobowość telewizyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem pastora[3] i profesora teologii Christiana oraz nauczycielki religii Sigrun. Ma dwóch młodszych braci, Tilmana i Juliana. Dzieciństwo spędził w Wuppertalu, gdzie uczęszczał do gimnazjum humanistycznego Wilhelm-Dörpfeld-Gymnasium. W okresie szkolnym udzielał się w kabarecie. Po zdaniu matury odbył służbę cywilną, a następnie podjął studia teologiczne i filozoficzne na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. Na kurs języka polskiego pojechał do Krakowa. Po ukończeniu studiów w 1994 wrócił do Polski, gdzie pracował jako nauczyciel języka niemieckiego w Liceum im. Królowej Jadwigi w Warszawie i Uniwersytecie Warszawskim (m.in. w Instytucie Lingwistyki Stosowanej).

Największą rozpoznawalność w Polsce zyskał dzięki roli Stefana Müllera w serialu M jak miłość (2002–2007) i występowaniu w talk-show TVP2 Europa da się lubić (2003–2008), w którym opowiadał o kulturze i obyczajowości Niemiec. W 2005 poprowadził także pierwszą edycję programu Załóż się w TVP2.

Wydał dwie płyty ze swoimi występami kabaretowymi: „Niemiec na Młocinach” i „E, tam, Unia!”, a także napisał książkę „Polska da się lubić”, wydana również po niemiecku pt. „Viva Polonia”. W październiku 2010 wyszło polskie tłumaczenie jego książki o muzyce poważnej pt. „Moja klasyczna paranoja”.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszka w Heidelbergu[4]. Dawniej występował w Polsce.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2000: Słoneczna włócznia (film fantastyczny dla dzieci i młodzieży) – tłumaczenie (literackie)
  • 2002–2007, 2009: M jak miłość (serial telewizyjny) – jako Stefan Müller
  • 2003: Kasia i Tomek (serial telewizyjny) – jako Niemiec (odc. 9)
  • 2003: Koniec wojny – jako Tramer
  • 2003–2008: Europa da się lubić
  • 2005–2006: Załóż się
  • 2010: Polen für Anfänger (Polska dla początkujących) (Film drogi, reż. Katrin Rothe; z Kurtem Krömerem)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2003: Niemiec na Młocinach
  • 2004: E, tam Unia!
  • 2006: „Wakacje w Niemczech”
  • 2008: „Najpiękniejsze baśnie Braci Grimm”. Axel Springer Polska, Warszawa
  • 2008: Viva Polonia. Steffen Möller (Audio-CD). Argon Verlag, Berlin, ISBN 978-3-86610-558-4 (w języku niemieckim)
  • 2009: Vita Classica. Steffen Möller (Audio-CD). Argon Verlag, Berlin, ISBN 978-3-86610-844-8 (w języku niemieckim)
  • 2012: Expedition zu den Polen: Eine Reise mit dem Berlin-Warszawa-Express (Audio-CD), Osterwoldaudio Verlag, ISBN 978-3-86952-113-8 (w języku niemieckim)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • Stand-up – gatunek komediowy uprawiany przez Steffena Möllera

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Möller, Steffen Deutsche Nationalbibliothek.
  2. Steffen Möller: „Berlin - Warszawa - Express”. Poznań: Wydawnictwo Publicat S.A., 2013.
  3. Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 64. ISBN 978-83-245-1571-4.
  4. Steffen Möller: „W Niemczech raczej nikt mnie nie zna” [online], dziendobry.tvn.pl [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13].
  5. Warszawa. Krzyż Zasługi dla Steffena Möllera. www.e-teatr.pl, 3 czerwca 2005.
  6. Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito. msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
  7. Dostałem order „Bene Merito”. steffen.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2010-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 marca 2010)].
  8. Złote Sowy Polonii 2013.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]