Hyphodontia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Strzępkoząb)
Strzępkoząb
Ilustracja
Strzępkoząb długokolcowy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

szczeciniakowce

Rodzina

Hyphodontiaceae

Rodzaj

strzępkoząb

Nazwa systematyczna
Hyphodontia J. Erikss.
Symb. bot. upsal. 16(no. 1): 101 (1958)
Typ nomenklatoryczny

Hyphodontia pallidula (Bres.) J. Erikss. 1958

Strzępkoząb ostrokolczasty

Hyphodontia J. Erikss. (strzępkoząb) – rodzaj grzybów z rodziny Hyphodontiaceae[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby nadrzewne, saprotrofy o płasko rozpostartym, często rozproszonym owocniku. Wysyp zarodników biały[2]. Bazydiokarpy miękkie, w stanie suchym bardziej kruche lub twarde, białawe, kremowe lub bladoochrowe[3]. Hymenofor gładki do zębatego lub kolczastego. System strzępkowy monomityczny, wszystkie strzępki ze sprzążkami, strzępki pod skórka słabo dekstrynoidalne i wyraźnie cyjanofilne. Cystydy dwóch rodzajów:

Podstawki niemal cylindryczne ze zwężeniem na środku, z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Bazydiospory elipsoidalne lub prawie kuliste, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne, niecyjanofilne. Grzyby kortycjoidalne[4].

Dawniej do rodzaju Hyphodontia zaliczano dużą liczbę gatunków z wieloma sterylnymi elementami w hymenium, później wiele z nich włączono do nowych rodzajów[4].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hyphodontiaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy naukowe: Chaetoporellus Bondartsev & Singer, in Singer, Chaetoporellus Bondartsev & Singer, Grandinia Fr., Hydnellum P. Karst., Kneiffiella P. Karst[5].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako kolczak, żagiew, palczak, gradówka, nalotek, zadrzak, huba, powłocznik, włosaczek, drewniczek, strzępkoskórka, drewniczka, strzępnik[6].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Nazwy polskie i wykaz gatunków według Władysława Wojewody (bez przypisów)[6] i innych (z przypisem)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-01-09].
  2. Till R.Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, ISBN 83-85444-65-3.
  3. I-Shu Lee, The Corticiaceae (Basidiomycetes) in Taiwan [online], 24 sierpnia 2021.
  4. a b c Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 221, 222, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  5. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-01-09].
  6. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 329–334, ISBN 83-89648-09-1.
  7. a b c d e f Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].