Stychejka pierzasta

Stychejka pierzasta

Chirolophis ascanii
(Walbaum, 1792)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	węgorzycowce
Rodzina	Stychejkowate
Podrodzina	Chirolophinae
Rodzaj	Chirolophis
Gatunek	stychejka pierzasta
Synonimy
Blennius gattorugine ascanii Walbaum, 1792 Blennius pennantii Yarrell, 1835 Blennius yarellii Valenciennes, 1836 Carelophus ascanii (Walbaum, 1792) Carelophus stroemii (Valenciennes, 1836) Centronotus brosme Bloch & Schneider, 1801 Chirolophus ascani (Walbaum, 1792) Chriolophis ascanii (Walbaum, 1792) Gunnellus stroemii Valenciennes, 1836

Stychejka pierzasta, piórkosz (Chirolophis ascanii) – gatunek ryby z rodziny stychejkowatych (Stichaeidae)

Występowanie

Północny Atlantyk od zachodnich wybrzeży Irlandii, Norwegii i północnych brzegów Wielkiej Brytanii do południowych rejonów Morza Północnego, La Manche oraz Skagerrak, Kattegat i Ersund. Występuje również u wybrzeży Kanady.

Ryba żyjąca na dnie u skalistych wybrzeży w obszarach porośniętych trawą morską lub glonorostami, najczęściej na głębokości od 10 – 20 m, maksymalnie do głębokości 175 m.

Opis

Dorasta maksymalnie do 25 cm, zazwyczaj jednak nie przekracza 15 cm. Ciało wydłużone o okrągłym przekroju. Głowa stosunkowo wysoka, spiczasta, pysk zaokrąglony. Nad oczami dwie pary rozgałęzionych drzewkowato czułków, na tylnej krawędzi otworu nosowego jeden mały czułek. Ciało pokryte bardzo drobną łuską, głowa bezłuska. Długa płetwa grzbietowa wsparta 50–65 twardymi promieniami, sięgająca od głowy do płetwy ogonowej. Płetwa odbytowa długa, podparta 1 twardym promieniem i 35–40 promieniami miękkimi. Płetwa brzuszna mała podparta 4 miękkimi promieniami. Płetwa ogonowa zaokrąglona.

Ubarwienie żółtawo- lub zielonkawobrązowe z szerokimi brunatnymi rozmytymi pasami poprzecznymi. Oczy otoczone ciemną obwódka.

Odżywianie

Odżywia się drobnymi zwierzętami dennymi.

Rozród

Tarło odbywa się od października do listopada, ikra składana jest w małych grudkach wśród kamieni i skorup małż. W okresie inkubacji ikra strzeżona jest przez samca. Po wylęgu larwy żyją w otwartej toni wodnej, po dojściu do stanu dorosłego przechodzą do dennego trybu życia.

Bibliografia

• Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 158-159. ISBN 83-7129-306-2.
• FishBase Consortium: Chirolophis ascanii. www.fishbase.org. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
• WoRMS World Register of Marine Species: Chirolophis ascanii. www.marinespecies.org. [dostęp 2012-05-31]. (ang.).