Skunksowiec białogrzbiety

Skunksowiec białogrzbiety
	Conepatus leuconotus
	(Lichtenstein, 1832)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Rodzina	skunksowate
Rodzaj	skunksowiec
Gatunek	skunksowiec białogrzbiety
Synonimy
	Mephitis leuconotus Lichtenstein, 1832; chinga (Molina, 1865); filipensis Merriam, 1902; intermedia (Saussure, 1861); longicaudata (Tomes, 1861); marputio (Gray, 1865); mearnsi Merriam, 1902; mesoleucus (Lesson, 1865); molinae (Lichenstein, 1865); nasuta (Bennett, 1833); nelsoni Goldman, 1922; nicaraguae J. A. Allen, 1910; nicaraguus Goodwin, 1946; pediculus Merriam, 1902; putorius (Mutis, 1865); sonoriensis Merriam, 1902; texensis Merriam, 1902; venaticus Goldman, 1922; fremonti F. W. Miller, 1933;
Podgatunki
	C. l. leuconotus Lichtenstein, 1832; C. l. figginsi F. W. Miller, 1925; C. l. telmalestes Bailey, 1905;
	C. l. leuconotus Lichtenstein, 1832; C. l. figginsi F. W. Miller, 1925; C. l. telmalestes Bailey, 1905;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Skunksowiec białogrzbiety^[4], surillo (Conepatus leuconotus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny skunksowatych^[5]. Występuje w południowej części Stanów Zjednoczonych i w Ameryce Środkowej.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do gatunku skunksowca białogrzbietego zalicza się trzy podgatunki^[6]:

C. leuconotus leuconotus
C. leuconotus figginsi
C. leuconotus telmalestes

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Sierść skunksowca jest biała w części grzbietowej i w górnej części ogona. Pozostałe partie futra są czarne. Długość ciała – ok. 40 cm, ogona – ok. 27 cm. Samice surillo są mniejsze od samców^[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje na terenach zalesionych i otwartych od południowej części USA do Nikaragui.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Skunksowiec prowadzi samotny, nocny tryb życia zwierzę. Samica rodzi od 2 do 5 młodych w miocie.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Skunksowiec zakłada gniazda w terenach skalistych lub zajmuje nory po innych ssakach. Żywi się głównie owadami i ich larwami, ale chętnie zjada także drobne kręgowce i owoce. Jest odporny na jad wężów^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Conepatus leuconotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ M.H.C. Lichtenstein: Darstellung neuer oder wenig bekannter Säugethiere in Abbildungen und Beschreibungen: von fünf und sechzig Arten auf funfzig colorirten Steindrucktafeln nach den Originalen des Zoologischen Museums der Universität zu Berlin. Berlin: C.G. Lüderitz, 1827-1834, s. tekst; ryc. xliv, fig. 1. (niem.).
↑ K.K. Helgen K.K., Conepatus leuconotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-06-27] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Conepatus leuconotus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 31 grudnia 2012]

[itis-1] Conepatus leuconotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Lichtenstein-2] M.H.C. Lichtenstein: Darstellung neuer oder wenig bekannter Säugethiere in Abbildungen und Beschreibungen: von fünf und sechzig Arten auf funfzig colorirten Steindrucktafeln nach den Originalen des Zoologischen Museums der Universität zu Berlin. Berlin: C.G. Lüderitz, 1827-1834, s. tekst; ryc. xliv, fig. 1. (niem.).

[iucn-3] K.K. Helgen K.K., Conepatus leuconotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-06-27] (ang.).

[Cichocki&inni-4] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[ssaki-5] Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.

[msw-6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Conepatus leuconotus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 31 grudnia 2012]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]