Suwak królewski
| Meriones rex[1] | |||
| Yerbury & O. Thomas, 1895[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
suwak królewski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
Suwak królewski[6] (Meriones rex) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Bliskim Wschodzie[5][7].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Suwak królewski występuje na wyżynach w południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego (Arabia Saudyjska i Jemen)[8].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1895 roku brytyjscy zoolodzy John William Yerbury i Oldfield Thomas nadając mu nazwę Meriones rex[2]. Holotyp pochodził z Lahidż, niedaleko Adenu, w Jemenie[7].
We wcześniejszych ujęciach systematycznych uważano, że arabski endemit M. rex należy do podrodzaju Parameriones — opinia ta nie jest podziela przez większość autorów[9][8]. Badania molekularne różnych gatunków Meriones wykazały, że M. rex jest gatunkiem siostrzanym M. crassus i jest ważnym gatunkiem[10]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[8].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Meriones: gr. μηρος mēros „biodro, udo”[11]; natomiast Ephraim Nissan uważa, że nazwa pochodzi od Merionesa (gr. Μηριoνης Meriones), kreteńskiego wojownika z mitologii greckiej[12].
- rex: łac. rex, regis „król”, od regere „rządzić”[13].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 133–172 mm, długość ogona 105–196 mm, długość ucha 15–23,5 mm, długość tylnej stopy 31–42 mm; brak danych dotyczących masy ciała[9].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Suwak królewskie w Arabii Saudyjskiej jest spotykany od 1350 do 2200 m n.p.m. Mieszka w dużych norach ukrytych wśród krzewów, preferuje obszary sąsiadujące z polami uprawnymi, ale jest spotykany w różnych środowiskach. Jest aktywny wieczorem i wczesnym rankiem. Nory suwaków królewskich zamieszkują także inne gryzonie i jaszczurki[5].
Populacja[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten jest pospolity w górach Jemenu. Trend zmian liczebności nie jest znany, ale gatunek ten zamieszkuje duży obszar, potrafi się adaptować do zmian środowiska i nie są znane zagrożenia dla jego istnienia. Jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski[5].
Suwak królewski powoduje szkody w uprawach, może być także rezerwuarem chorób groźnych dla ludzi[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Meriones rex, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b J.W. Yerbury & O. Thomas. On the mammals of Aden. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1895, s. 552, 1895. (ang.).
- ↑ O. Thomas. On five new mammals from Arabia and Persia. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 10, s. 488, 1902. (ang.).
- ↑ T.C.S. Morrison-Scott. Some Arabian mammals collected by Mr. H. St.J. B. Philby, C.I.E. „Novitates zoologicae”. 41 (3), s. 196, 1939. (ang.).
- ↑ a b c d e F. Cassola, Meriones rex, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-17] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Meriones (Parameriones) rex. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-17].
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 456. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 645–646. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ M. Ito, W. Jiang, J.J. Sato, Q. Zhen, W. Jiao, K. Goto, H. Sato, K. Ishiwata, Y. Oku, J.-J. Chai & H. Kamiya. Molecular phylogeny of the subfamily Gerbillinae (Muridae, Rodentia) with emphasis on species living in the Xinjiang-Uygur Autonomous Region of China and based on the mitochondrial cytochrome b and cytochrome c oxidase subunit II genes. „Zoological Science”. 27 (3), s. 269–278, 2010. DOI: 10.2108/zsj.27.269. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 410, 1904. (ang.).
- ↑ E. Nissan. Proper name to zoonym as a neologisation device, 2: Israeli Hebrew names for extant and Mesozoic taxa. „Diacronia”. 2, s. 856, 2013. (ang.).
- ↑ rex, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-17] (ang.).