Szklarzynka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szklarzynka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Polska,
Dolny Śląsk
Powiat kłodzki

Potok
Długość około 6,8[1] km
Powierzchnia zlewni

ponad 0,0 km²

Źródło
Miejsce zachodnie zbocze Czarnej Góry
Wysokość

1125 m n.p.m.

Współrzędne

50°15′02″N 16°47′44″E/50,250556 16,795556

Ujście
Recypient do Pławnej w
Miejsce

Idzikowie

Wysokość

625 m n.p.m.

Współrzędne

50°15′46″N 16°42′29″E/50,262778 16,708056

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Szklarzynka niem. (Glasewasser) – górski potok w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich w Masywie Śnieżnika.

Przebieg i opis[edytuj | edytuj kod]

Górski potok, lewobrzeżny dopływ Pławnej o długości 6,8 km. należący do dorzecza Odry i zlewiska Morza Bałtyckiego[2]. Strefa źródliskowa składa się z czterech oddzielnych potoków o tej samej nazwie, których źródła znajdują się na terenie Śnieżnickiego Paruku Krajobrazowego na wysokości powyżej 850 m n.p.m. na zachodnich zboczach Czarnej Góry, Jaworowej Kopy i Przedniej, wznoszących się w Masywie Śnieżnika w grzbiecie odchodzącym od Śnieżnika w kierunku północno-zachodnim[1]. Najdłuższy potok ma najwyżej położone źródła z pozostałych potoków, wypływa z zachodniego zbocza Czarnej Góry z wysokości około 1 125 m n.p.m.[1] W górnym biegu potok spływa stromą, płytko wciętą i zalesioną doliną w kierunku zachodnim. Na wysokości około 850 m n.p.m. łączy się z prawobrzeżnym potokiem o tej samej nazwie, którego źródła położone są na zachodnim zboczu Czarnej Góry poniżej Drogi Izabeli na wysokości około 960 m n.p.m., dalej potok płynie w kierunku południowo-zachodnim stromą, głęboko wciętą doliną, porośniętą lasem świerkowym. Na wysokości około 720 m n.p.m. potok łączy się z lewobrzeżnym potokiem o tej samej nazwie, którego źródła położone są na wysokości około 940 m n.p.m. na zachodnim zboczu Jaworowej Kopy poniżej Drogi Izabeli. Po połączeniu potok płynie na zachód w kierunku miejscowości Szklary. Na terenie wsi na wysokości ok. 610 m n.p.m. łączy się z prawobrzeżnym potokiem o tej samej nazwie, którego źródła położone są na wysokości około 850 m n.p.m. zachodnim zboczu Przedniej. Dalej potok płynie w kierunku zachodnim wzdłuż lokalnej drogi zalesioną wąską doliną głęboko wciętą między wzniesienia Trzy Kopki po północnej stronie i Igliczną po południowej stronie. Na wysokości 540 m n.p.m. przy pierwszych zabudowaniach Marianówki, potok opuszcza Śnieżnicki Park Krajobrazowy i skręcając w kierunku północno-zachodnim wpływa na Wysoczyznę Idzikowa, gdzie płynie wśród łąk i pól uprawnych w kierunku Idzikowa do ujścia. Na terenie Idzikowa na wysokości około 415 m n.p.m. potok łączy się z rzeką Biała Woda tworząc rzekę Pławna[1]. Zasadniczy kierunek biegu potoku jest zachodni, w dolnym biegu potoku położona jest miejscowość Idzików[1]. Jest to potok górski zbierający wody z zachodnich zboczy czarnej Góry i Jaworowej Kopy oraz z północnego zbocza Iglicznej. Potok na całej długości jest nieuregulowany o bardzo wartkim prądzie wody. Potok charakteryzuje się nie wyrównanym spadkiem i zmiennymi wodostanami, średni spad wynosi 104 promile.

Dopływy[edytuj | edytuj kod]

Dopływy Szklarzynki to kilka niewielkich krótkich bezimiennych potoków[1].

Miejscowości nad Szklarzynką[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 339. ISBN 83-7005-341-6.
  2. Dorzecze Odry poz.1698.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]