Szkoła chicagowska (architektura)

Szkoła chicagowska – w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w.^[1] Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Elewacja pokryta była najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych^{[potrzebny przypis]}.

Budynki w Chicago[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie	Nazwa	Rok budowy
	Pierwszy budynek Leiter	1879
	Montauk Building	1882–1883
	Rookery Building	1886
	Auditorium Building	1889
	Drugi budynek Leiter	1891
	Ludington Building	1891-1892
	Monadnock Building	1891–1893
	Reliance Building	1890-1895
	Marquette Building	1895
	Fisher Building	1895-1896
	Gage Group Buildings	1898
	Sullivan Center	1899
	Heyworth Building	1904
	Chicago Building	1904–1905
	Brooks Building	1910
	Transportation Building w Chicago (Heisen Building)	1910-1911

Nazwa	Rok budowy	Lokalizacja
Wainwright Building	1891	Stany Zjednoczone Saint Louis
Mills Building and Tower	1892	Stany Zjednoczone San Francisco
Goodspeed Brothers Building	1895	Stany Zjednoczone Grand Rapids
Guaranty Building & Interpretive Center	1896	Stany Zjednoczone Buffalo (Nowy Jork)
Union Bank Building	1904	Kanada Winnipeg
Blount Building	1907	Stany Zjednoczone Pensacola
Consultancy House	1910	Nowa Zelandia Dunedin
Stary budynek Banku Narodowego w Spokane	1910	Stany Zjednoczone Spokane
Swetland Building	1910	Stany Zjednoczone Cleveland
Kearns Building	1911	Stany Zjednoczone Salt Lake City
St. James Building	1912	Stany Zjednoczone Jacksonville
Western Auto Building	1914	Stany Zjednoczone Kansas City
McLeod Building	1915	Kanada Edmonton
LifeSavers Building	1920	Stany Zjednoczone Port Chester (Nowy Jork)
Nicholas Building	1926	Australia Melbourne